прапо́йца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
| прапо́йца | прапо́йцы | |
| прапо́йцы | прапо́йцаў | |
| прапо́йцу | прапо́йцам | |
| прапо́йцу | прапо́йцаў | |
| прапо́йцам | прапо́йцамі | |
| прапо́йцу | прапо́йцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)