візанты́йскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
візанты́йскі |
візанты́йская |
візанты́йскае |
візанты́йскія |
| Р. |
візанты́йскага |
візанты́йскай візанты́йскае |
візанты́йскага |
візанты́йскіх |
| Д. |
візанты́йскаму |
візанты́йскай |
візанты́йскаму |
візанты́йскім |
| В. |
візанты́йскі (неадуш.) візанты́йскага (адуш.) |
візанты́йскую |
візанты́йскае |
візанты́йскія (неадуш.) візанты́йскіх (адуш.) |
| Т. |
візанты́йскім |
візанты́йскай візанты́йскаю |
візанты́йскім |
візанты́йскімі |
| М. |
візанты́йскім |
візанты́йскай |
візанты́йскім |
візанты́йскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
візанты́йства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
візанты́йства |
| Р. |
візанты́йства |
| Д. |
візанты́йству |
| В. |
візанты́йства |
| Т. |
візанты́йствам |
| М. |
візанты́йстве |
Крыніцы:
piskunou2012.
візантыні́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
візантыні́ст |
візантыні́сты |
| Р. |
візантыні́ста |
візантыні́стаў |
| Д. |
візантыні́сту |
візантыні́стам |
| В. |
візантыні́ста |
візантыні́стаў |
| Т. |
візантыні́стам |
візантыні́стамі |
| М. |
візантыні́сце |
візантыні́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
візантыязна́ўства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
візантыязна́ўства |
| Р. |
візантыязна́ўства |
| Д. |
візантыязна́ўству |
| В. |
візантыязна́ўства |
| Т. |
візантыязна́ўствам |
| М. |
візантыязна́ўстве |
Крыніцы:
piskunou2012.
візанціназна́ўства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
візанціназна́ўства |
| Р. |
візанціназна́ўства |
| Д. |
візанціназна́ўству |
| В. |
візанціназна́ўства |
| Т. |
візанціназна́ўствам |
| М. |
візанціназна́ўстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
ві́зг
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ві́зг |
ві́згі |
| Р. |
ві́згу |
ві́згаў |
| Д. |
ві́згу |
ві́згам |
| В. |
ві́зг |
ві́згі |
| Т. |
ві́згам |
ві́згамі |
| М. |
ві́згу |
ві́згах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ві́згат
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ві́згат |
| Р. |
ві́згату |
| Д. |
ві́згату |
| В. |
ві́згат |
| Т. |
ві́згатам |
| М. |
ві́згаце |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
візгата́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
візгата́нне |
візгата́нні |
| Р. |
візгата́ння |
візгата́нняў |
| Д. |
візгата́нню |
візгата́нням |
| В. |
візгата́нне |
візгата́нні |
| Т. |
візгата́ннем |
візгата́ннямі |
| М. |
візгата́нні |
візгата́ннях |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
візгата́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
візгачу́ |
візго́чам |
| 2-я ас. |
візго́чаш |
візго́чаце |
| 3-я ас. |
візго́ча |
візго́чуць |
| Прошлы час |
| м. |
візгата́ў |
візгата́лі |
| ж. |
візгата́ла |
| н. |
візгата́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
візгачы́ |
візгачы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
візго́чучы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
візгатлі́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
візгатлі́вы |
візгатлі́вая |
візгатлі́вае |
візгатлі́выя |
| Р. |
візгатлі́вага |
візгатлі́вай візгатлі́вае |
візгатлі́вага |
візгатлі́вых |
| Д. |
візгатлі́ваму |
візгатлі́вай |
візгатлі́ваму |
візгатлі́вым |
| В. |
візгатлі́вы (неадуш.) візгатлі́вага (адуш.) |
візгатлі́вую |
візгатлі́вае |
візгатлі́выя (неадуш.) візгатлі́вых (адуш.) |
| Т. |
візгатлі́вым |
візгатлі́вай візгатлі́ваю |
візгатлі́вым |
візгатлі́вымі |
| М. |
візгатлі́вым |
візгатлі́вай |
візгатлі́вым |
візгатлі́вых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.