Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмнопртухчыэ-

шчані́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. шчэ́ніцца шчэ́няцца
Прошлы час
м. - шчані́ліся
ж. шчані́лася
н. шчані́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шчаню́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шчаню́к шчанюкі́
Р. шчанюка́ шчанюко́ў
Д. шчанюку́ шчанюка́м
В. шчанюка́ шчанюко́ў
Т. шчанюко́м шчанюка́мі
М. шчанюку́ шчанюка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шчаня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. шчаня́ шчаня́ты
Р. шчаня́ці шчаня́т
Д. шчаня́ці шчаня́там
В. шчаня́ шчаня́т
Т. шчанё́м шчаня́тамі
М. шчаня́ці шчаня́тах

Іншыя варыянты: шчанё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шчаня́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. шчаня́тка шчаняткі
Р. шчаняткі шчанятак
Д. шчанятку шчаняткам
В. шчанятку шчанятак
Т. шчаняткам шчаняткамі
М. шчанятку шчанятках

Крыніцы: piskunou2012.

шчаня́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шчаня́чы шчаня́чая шчаня́чае шчаня́чыя
Р. шчаня́чага шчаня́чай
шчаня́чае		 шчаня́чага шчаня́чых
Д. шчаня́чаму шчаня́чай шчаня́чаму шчаня́чым
В. шчаня́чы (неадуш.)
шчаня́чага (адуш.)		 шчаня́чую шчаня́чае шчаня́чыя (неадуш.)
шчаня́чых (адуш.)
Т. шчаня́чым шчаня́чай
шчаня́чаю		 шчаня́чым шчаня́чымі
М. шчаня́чым шчаня́чай шчаня́чым шчаня́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шчапа́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. шчапа́
Р. шчапы́
Д. шчапе́
В. шчапу́
Т. шчапо́й
шчапо́ю
М. шчапе́

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

шчапа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шчапа́льны шчапа́льная шчапа́льнае шчапа́льныя
Р. шчапа́льнага шчапа́льнай
шчапа́льнае		 шчапа́льнага шчапа́льных
Д. шчапа́льнаму шчапа́льнай шчапа́льнаму шчапа́льным
В. шчапа́льны (неадуш.)
шчапа́льнага (адуш.)		 шчапа́льную шчапа́льнае шчапа́льныя (неадуш.)
шчапа́льных (адуш.)
Т. шчапа́льным шчапа́льнай
шчапа́льнаю		 шчапа́льным шчапа́льнымі
М. шчапа́льным шчапа́льнай шчапа́льным шчапа́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Шчапа́навічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шчапа́навічы
Р. Шчапа́навіч
Шчапа́навічаў
Д. Шчапа́навічам
В. Шчапа́навічы
Т. Шчапа́навічамі
М. Шчапа́навічах

шчапа́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шчапа́нне шчапа́нні
Р. шчапа́ння шчапа́нняў
Д. шчапа́нню шчапа́нням
В. шчапа́нне шчапа́нні
Т. шчапа́ннем шчапа́ннямі
М. шчапа́нні шчапа́ннях

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

шчапа́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шчапа́ны шчапа́ная шчапа́нае шчапа́ныя
Р. шчапа́нага шчапа́най
шчапа́нае		 шчапа́нага шчапа́ных
Д. шчапа́наму шчапа́най шчапа́наму шчапа́ным
В. шчапа́ны (неадуш.)
шчапа́нага (адуш.)		 шчапа́ную шчапа́нае шчапа́ныя (неадуш.)
шчапа́ных (адуш.)
Т. шчапа́ным шчапа́най
шчапа́наю		 шчапа́ным шчапа́нымі
М. шчапа́ным шчапа́най шчапа́ным шчапа́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.