Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

шчалі́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шчалі́нка шчалі́нкі
Р. шчалі́нкі шчалі́нак
Д. шчалі́нцы шчалі́нкам
В. шчалі́нку шчалі́нкі
Т. шчалі́нкай
шчалі́нкаю
шчалі́нкамі
М. шчалі́нцы шчалі́нках

Крыніцы: piskunou2012.

шчамі́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шчамі́лка шчамі́лкі
Р. шчамі́лкі шчамі́лак
Д. шчамі́лцы шчамі́лкам
В. шчамі́лку шчамі́лкі
Т. шчамі́лкай
шчамі́лкаю
шчамі́лкамі
М. шчамі́лцы шчамі́лках

Крыніцы: piskunou2012.

шчамі́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шчамлю́ся шчэ́мімся
2-я ас. шчэ́мішся шчэ́міцеся
3-я ас. шчэ́міцца шчэ́мяцца
Прошлы час
м. шчамі́ўся шчамі́ліся
ж. шчамі́лася
н. шчамі́лася
Загадны лад
2-я ас. шчамі́ся шчамі́цеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час шчэ́мячыся

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

шчамі́ць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. шчэ́міць шчэ́мяць
Прошлы час
м. шчамі́ў шчамі́лі
ж. шчамі́ла
н. шчамі́ла

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шчамлё́ткі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. шчамлё́ткі
Р. шчамлё́ткаў
Д. шчамлё́ткам
В. шчамлё́ткі
Т. шчамлё́ткамі
М. шчамлё́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

шчамялі́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. шчамялі́ца
Р. шчамялі́цы
Д. шчамялі́цы
В. шчамялі́цу
Т. шчамялі́цай
шчамялі́цаю
М. шчамялі́цы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

шчане́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. шчане́нне
Р. шчане́ння
Д. шчане́нню
В. шчане́нне
Т. шчане́ннем
М. шчане́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Шчане́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Шчане́ц
Р. Шчанца́
Д. Шчанцу́
В. Шчане́ц
Т. Шчанцо́м
М. Шчанцы́

шчанё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. шчанё́ шчаня́ты
Р. шчаня́ці шчаня́т
Д. шчаня́ці шчаня́там
В. шчанё́ шчаня́т
Т. шчанё́м шчаня́тамі
М. шчаня́ці шчаня́тах

Іншыя варыянты: шчаня́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Шча́ні

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шча́ні
Р. Шча́няў
Д. Шча́ням
В. Шча́ні
Т. Шча́нямі
М. Шча́нях