Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёікмноухыьэюя
бвгжклмнпрсўхцч

цярні́ста

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
цярні́ста - -

цярні́стасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. цярні́стасць
Р. цярні́стасці
Д. цярні́стасці
В. цярні́стасць
Т. цярні́стасцю
М. цярні́стасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

цярні́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цярні́сты цярні́стая цярні́стае цярні́стыя
Р. цярні́стага цярні́стай
цярні́стае		 цярні́стага цярні́стых
Д. цярні́стаму цярні́стай цярні́стаму цярні́стым
В. цярні́сты (неадуш.)
цярні́стага (адуш.)		 цярні́стую цярні́стае цярні́стыя (неадуш.)
цярні́стых (адуш.)
Т. цярні́стым цярні́стай
цярні́стаю		 цярні́стым цярні́стымі
М. цярні́стым цярні́стай цярні́стым цярні́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цярно́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цярно́вы цярно́вая цярно́вае цярно́выя
Р. цярно́вага цярно́вай
цярно́вае		 цярно́вага цярно́вых
Д. цярно́ваму цярно́вай цярно́ваму цярно́вым
В. цярно́вы (неадуш.)
цярно́вага (адуш.)		 цярно́вую цярно́вае цярно́выя (неадуш.)
цярно́вых (адуш.)
Т. цярно́вым цярно́вай
цярно́ваю		 цярно́вым цярно́вымі
М. цярно́вым цярно́вай цярно́вым цярно́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Цярно́паль

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Цярно́паль
Р. Цярно́паля
Д. Цярно́палю
В. Цярно́паль
Т. Цярно́палем
М. Цярно́палі

цярно́пальскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цярно́пальскі цярно́пальская цярно́пальскае цярно́пальскія
Р. цярно́пальскага цярно́пальскай
цярно́пальскае		 цярно́пальскага цярно́пальскіх
Д. цярно́пальскаму цярно́пальскай цярно́пальскаму цярно́пальскім
В. цярно́пальскі (неадуш.)
цярно́пальскага (адуш.)		 цярно́пальскую цярно́пальскае цярно́пальскія (неадуш.)
цярно́пальскіх (адуш.)
Т. цярно́пальскім цярно́пальскай
цярно́пальскаю		 цярно́пальскім цярно́пальскімі
М. цярно́пальскім цярно́пальскай цярно́пальскім цярно́пальскіх

Крыніцы: piskunou2012.

цярно́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. цярно́ўка
Р. цярно́ўкі
Д. цярно́ўцы
В. цярно́ўку
Т. цярно́ўкай
цярно́ўкаю
М. цярно́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цярно́ўнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. цярно́ўнік
Р. цярно́ўніку
Д. цярно́ўніку
В. цярно́ўнік
Т. цярно́ўнікам
М. цярно́ўніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

цярну́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. цярну́ся цярнё́мся
2-я ас. цярне́шся церняце́ся
3-я ас. цярне́цца цярну́цца
Прошлы час
м. цярну́ўся цярну́ліся
ж. цярну́лася
н. цярну́лася
Загадны лад
2-я ас. цярні́ся цярні́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час цярну́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цярну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. цярну́ цярнё́м
2-я ас. цярне́ш церняце́
3-я ас. цярне́ цярну́ць
Прошлы час
м. цярну́ў цярну́лі
ж. цярну́ла
н. цярну́ла
Загадны лад
2-я ас. цярні́ цярні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час цярну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.