абрэ́зачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абрэ́зачны |
абрэ́зачная |
абрэ́зачнае |
абрэ́зачныя |
| Р. |
абрэ́зачнага |
абрэ́зачнай абрэ́зачнае |
абрэ́зачнага |
абрэ́зачных |
| Д. |
абрэ́зачнаму |
абрэ́зачнай |
абрэ́зачнаму |
абрэ́зачным |
| В. |
абрэ́зачны (неадуш.) абрэ́зачнага (адуш.) |
абрэ́зачную |
абрэ́зачнае |
абрэ́зачныя (неадуш.) абрэ́зачных (адуш.) |
| Т. |
абрэ́зачным |
абрэ́зачнай абрэ́зачнаю |
абрэ́зачным |
абрэ́зачнымі |
| М. |
абрэ́зачным |
абрэ́зачнай |
абрэ́зачным |
абрэ́зачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
абрэ́званне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абрэ́званне |
абрэ́званні |
| Р. |
абрэ́звання |
абрэ́званняў |
| Д. |
абрэ́званню |
абрэ́званням |
| В. |
абрэ́званне |
абрэ́званні |
| Т. |
абрэ́званнем |
абрэ́званнямі |
| М. |
абрэ́званні |
абрэ́званнях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абрэ́звацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
абрэ́зваецца |
абрэ́зваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
абрэ́зваўся |
абрэ́зваліся |
| ж. |
абрэ́звалася |
| н. |
абрэ́звалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абрэ́зваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абрэ́зваю |
абрэ́зваем |
| 2-я ас. |
абрэ́зваеш |
абрэ́зваеце |
| 3-я ас. |
абрэ́звае |
абрэ́зваюць |
| Прошлы час |
| м. |
абрэ́зваў |
абрэ́звалі |
| ж. |
абрэ́звала |
| н. |
абрэ́звала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абрэ́звай |
абрэ́звайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абрэ́зваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абрэ́зка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абрэ́зка |
| Р. |
абрэ́зкі |
| Д. |
абрэ́зцы |
| В. |
абрэ́зку |
| Т. |
абрэ́зкай абрэ́зкаю |
| М. |
абрэ́зцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абрэ́зкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абрэ́зкавы |
абрэ́зкавая |
абрэ́зкавае |
абрэ́зкавыя |
| Р. |
абрэ́зкавага |
абрэ́зкавай абрэ́зкавае |
абрэ́зкавага |
абрэ́зкавых |
| Д. |
абрэ́зкаваму |
абрэ́зкавай |
абрэ́зкаваму |
абрэ́зкавым |
| В. |
абрэ́зкавы (неадуш.) абрэ́зкавага (адуш.) |
абрэ́зкавую |
абрэ́зкавае |
абрэ́зкавыя (неадуш.) абрэ́зкавых (адуш.) |
| Т. |
абрэ́зкавым |
абрэ́зкавай абрэ́зкаваю |
абрэ́зкавым |
абрэ́зкавымі |
| М. |
абрэ́зкавым |
абрэ́зкавай |
абрэ́зкавым |
абрэ́зкавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абрэ́зчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абрэ́зчык |
абрэ́зчыкі |
| Р. |
абрэ́зчыка |
абрэ́зчыкаў |
| Д. |
абрэ́зчыку |
абрэ́зчыкам |
| В. |
абрэ́зчыка |
абрэ́зчыкаў |
| Т. |
абрэ́зчыкам |
абрэ́зчыкамі |
| М. |
абрэ́зчыку |
абрэ́зчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абрэ́зчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абрэ́зчыца |
абрэ́зчыцы |
| Р. |
абрэ́зчыцы |
абрэ́зчыц |
| Д. |
абрэ́зчыцы |
абрэ́зчыцам |
| В. |
абрэ́зчыцу |
абрэ́зчыц |
| Т. |
абрэ́зчыцай абрэ́зчыцаю |
абрэ́зчыцамі |
| М. |
абрэ́зчыцы |
абрэ́зчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абрэ́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абрэ́к |
абрэ́кі |
| Р. |
абрэ́ка |
абрэ́каў |
| Д. |
абрэ́ку |
абрэ́кам |
| В. |
абрэ́ка |
абрэ́каў |
| Т. |
абрэ́кам |
абрэ́камі |
| М. |
абрэ́ку |
абрэ́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.