Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілортуыэюя’

фурма́нская

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. фурма́нская фурма́нскія
Р. фурма́нскай фурма́нскіх
Д. фурма́нскай фурма́нскім
В. фурма́нскую фурма́нскія
Т. фурма́нскай
фурма́нскаю		 фурма́нскімі
М. фурма́нскай фурма́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

фурма́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фурма́нскі фурма́нская фурма́нскае фурма́нскія
Р. фурма́нскага фурма́нскай
фурма́нскае		 фурма́нскага фурма́нскіх
Д. фурма́нскаму фурма́нскай фурма́нскаму фурма́нскім
В. фурма́нскі (неадуш.)
фурма́нскага (адуш.)		 фурма́нскую фурма́нскае фурма́нскія (неадуш.)
фурма́нскіх (адуш.)
Т. фурма́нскім фурма́нскай
фурма́нскаю		 фурма́нскім фурма́нскімі
М. фурма́нскім фурма́нскай фурма́нскім фурма́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

фурма́нства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. фурма́нства
Р. фурма́нства
Д. фурма́нству
В. фурма́нства
Т. фурма́нствам
М. фурма́нстве

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

фурма́ншчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фурма́ншчык фурма́ншчыкі
Р. фурма́ншчыка фурма́ншчыкаў
Д. фурма́ншчыку фурма́ншчыкам
В. фурма́ншчыка фурма́ншчыкаў
Т. фурма́ншчыкам фурма́ншчыкамі
М. фурма́ншчыку фурма́ншчыках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Фу́рманы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Фу́рманы
Р. Фу́рманаў
Д. Фу́рманам
В. Фу́рманы
Т. Фу́рманамі
М. Фу́рманах

фурмаўшчы́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фурмаўшчы́к фурмаўшчыкі́
Р. фурмаўшчыка́ фурмаўшчыко́ў
Д. фурмаўшчыку́ фурмаўшчыка́м
В. фурмаўшчыка́ фурмаўшчыко́ў
Т. фурмаўшчыко́м фурмаўшчыка́мі
М. фурмаўшчыку́ фурмаўшчыка́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

фу́рменны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фу́рменны фу́рменная фу́рменнае фу́рменныя
Р. фу́рменнага фу́рменнай
фу́рменнае		 фу́рменнага фу́рменных
Д. фу́рменнаму фу́рменнай фу́рменнаму фу́рменным
В. фу́рменны (неадуш.)
фу́рменнага (адуш.)		 фу́рменную фу́рменнае фу́рменныя (неадуш.)
фу́рменных (адуш.)
Т. фу́рменным фу́рменнай
фу́рменнаю		 фу́рменным фу́рменнымі
М. фу́рменным фу́рменнай фу́рменным фу́рменных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

фурніту́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. фурніту́ра
Р. фурніту́ры
Д. фурніту́ры
В. фурніту́ру
Т. фурніту́рай
фурніту́раю
М. фурніту́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

фурніту́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фурніту́рны фурніту́рная фурніту́рнае фурніту́рныя
Р. фурніту́рнага фурніту́рнай
фурніту́рнае		 фурніту́рнага фурніту́рных
Д. фурніту́рнаму фурніту́рнай фурніту́рнаму фурніту́рным
В. фурніту́рны (неадуш.)
фурніту́рнага (адуш.)		 фурніту́рную фурніту́рнае фурніту́рныя (неадуш.)
фурніту́рных (адуш.)
Т. фурніту́рным фурніту́рнай
фурніту́рнаю		 фурніту́рным фурніту́рнымі
М. фурніту́рным фурніту́рнай фурніту́рным фурніту́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

фурніту́ршчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фурніту́ршчык фурніту́ршчыкі
Р. фурніту́ршчыка фурніту́ршчыкаў
Д. фурніту́ршчыку фурніту́ршчыкам
В. фурніту́ршчыка фурніту́ршчыкаў
Т. фурніту́ршчыкам фурніту́ршчыкамі
М. фурніту́ршчыку фурніту́ршчыках

Крыніцы: nazounik2008.