станаві́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
станаўлю́ся |
стано́вімся |
2-я ас. |
стано́вішся |
стано́віцеся |
3-я ас. |
стано́віцца |
стано́вяцца |
Прошлы час |
м. |
станаві́ўся |
станаві́ліся |
ж. |
станаві́лася |
н. |
станаві́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
станаві́ся |
станаві́цеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
стано́вячыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
станаві́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
станаўлю́ |
стано́вім |
2-я ас. |
стано́віш |
стано́віце |
3-я ас. |
стано́віць |
стано́вяць |
Прошлы час |
м. |
станаві́ў |
станаві́лі |
ж. |
станаві́ла |
н. |
станаві́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
станаві́ |
станаві́це |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
стано́вячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
станаві́шча
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
станаві́шча |
станаві́шчы |
Р. |
станаві́шча |
станаві́шч станаві́шчаў |
Д. |
станаві́шчу |
станаві́шчам |
В. |
станаві́шча |
станаві́шчы |
Т. |
станаві́шчам |
станаві́шчамі |
М. |
станаві́шчы |
станаві́шчах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Станаві́шча
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Станаві́шча |
Р. |
Станаві́шча |
Д. |
Станаві́шчу |
В. |
Станаві́шча |
Т. |
Станаві́шчам |
М. |
Станаві́шчы |
ста́навы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ста́навы |
ста́навая |
ста́навае |
ста́навыя |
Р. |
ста́навага |
ста́навай ста́навае |
ста́навага |
ста́навых |
Д. |
ста́наваму |
ста́навай |
ста́наваму |
ста́навым |
В. |
ста́навы (неадуш.) ста́навага (адуш.) |
ста́навую |
ста́навае |
ста́навыя (неадуш.) ста́навых (адуш.) |
Т. |
ста́навым |
ста́навай ста́наваю |
ста́навым |
ста́навымі |
М. |
ста́навым |
ста́навай |
ста́навым |
ста́навых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
станавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
станавы́ |
станава́я |
станаво́е |
станавы́я |
Р. |
станаво́га |
станаво́й станаво́е |
станаво́га |
станавы́х |
Д. |
станаво́му |
станаво́й |
станаво́му |
станавы́м |
В. |
станавы́ (неадуш.) станаво́га (адуш.) |
станаву́ю |
станаво́е |
станавы́я (неадуш.) станавы́х (адуш.) |
Т. |
станавы́м |
станаво́й станаво́ю |
станавы́м |
станавы́мі |
М. |
станавы́м |
станаво́й |
станавы́м |
станавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
станавы́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
м. |
- |
Н. |
станавы́ |
станавы́я |
Р. |
станаво́га |
станавы́х |
Д. |
станаво́му |
станавы́м |
В. |
станаво́га |
станавы́х |
Т. |
станавы́м |
станавы́мі |
М. |
станавы́м |
станавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ста́наўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ста́наўка |
Р. |
Ста́наўкі |
Д. |
Ста́наўцы |
В. |
Ста́наўку |
Т. |
Ста́наўкай Ста́наўкаю |
М. |
Ста́наўцы |
станаўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
станаўле́нне |
Р. |
станаўле́ння |
Д. |
станаўле́нню |
В. |
станаўле́нне |
Т. |
станаўле́ннем |
М. |
станаўле́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
станаўля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
станаўля́юся |
станаўля́емся |
2-я ас. |
станаўля́ешся |
станаўля́ецеся |
3-я ас. |
станаўля́ецца |
станаўля́юцца |
Прошлы час |
м. |
станаўля́ўся |
станаўля́ліся |
ж. |
станаўля́лася |
н. |
станаўля́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
станаўля́йся |
станаўля́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
станаўля́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.