станаві́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. станаўлю́ стано́вім
2-я ас. стано́віш стано́віце
3-я ас. стано́віць стано́вяць
Прошлы час
м. станаві́ў станаві́лі
ж. станаві́ла
н. станаві́ла
Загадны лад
2-я ас. станаві́ станаві́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час стано́вячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)