праважа́ты
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
м. |
- |
Н. |
праважа́ты |
праважа́тыя |
Р. |
праважа́тага |
праважа́тых |
Д. |
праважа́таму |
праважа́тым |
В. |
праважа́тага |
праважа́тых |
Т. |
праважа́тым |
праважа́тымі |
М. |
праважа́тым |
праважа́тых |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
права́жваць
‘правешваць, недаважваць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
права́жваю |
права́жваем |
2-я ас. |
права́жваеш |
права́жваеце |
3-я ас. |
права́жвае |
права́жваюць |
Прошлы час |
м. |
права́жваў |
права́жвалі |
ж. |
права́жвала |
н. |
права́жвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
права́жвай |
права́жвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
права́жваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
праважда́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
праважда́юся |
праважда́емся |
2-я ас. |
праважда́ешся |
праважда́ецеся |
3-я ас. |
праважда́ецца |
праважда́юцца |
Прошлы час |
м. |
праважда́ўся |
праважда́ліся |
ж. |
праважда́лася |
н. |
праважда́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
праважда́йся |
праважда́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
праважда́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
права́жыць
‘недаважыць што-небудзь, чаго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
права́жу |
права́жым |
2-я ас. |
права́жыш |
права́жыце |
3-я ас. |
права́жыць |
права́жаць |
Прошлы час |
м. |
права́жыў |
права́жылі |
ж. |
права́жыла |
н. |
права́жыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
права́ж |
права́жце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
права́жыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
праваздо́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
праваздо́льнасць |
Р. |
праваздо́льнасці |
Д. |
праваздо́льнасці |
В. |
праваздо́льнасць |
Т. |
праваздо́льнасцю |
М. |
праваздо́льнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
праваздо́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
праваздо́льны |
праваздо́льная |
праваздо́льнае |
праваздо́льныя |
Р. |
праваздо́льнага |
праваздо́льнай праваздо́льнае |
праваздо́льнага |
праваздо́льных |
Д. |
праваздо́льнаму |
праваздо́льнай |
праваздо́льнаму |
праваздо́льным |
В. |
праваздо́льны (неадуш.) праваздо́льнага (адуш.) |
праваздо́льную |
праваздо́льнае |
праваздо́льныя (неадуш.) праваздо́льных (адуш.) |
Т. |
праваздо́льным |
праваздо́льнай праваздо́льнаю |
праваздо́льным |
праваздо́льнымі |
М. |
праваздо́льным |
праваздо́льнай |
праваздо́льным |
праваздо́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
правазі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
праважу́ся |
право́зімся |
2-я ас. |
право́зішся |
право́зіцеся |
3-я ас. |
право́зіцца |
право́зяцца |
Прошлы час |
м. |
правазі́ўся |
правазі́ліся |
ж. |
правазі́лася |
н. |
правазі́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
правазі́ся |
правазі́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
правазі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
правазі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
праважу́ |
право́зім |
2-я ас. |
право́зіш |
право́зіце |
3-я ас. |
право́зіць |
право́зяць |
Прошлы час |
м. |
правазі́ў |
правазі́лі |
ж. |
правазі́ла |
н. |
правазі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
правазі́ |
правазі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
правазі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
правазна́вец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
правазна́вец |
правазна́ўцы |
Р. |
правазна́ўца |
правазна́ўцаў |
Д. |
правазна́ўцу |
правазна́ўцам |
В. |
правазна́ўца |
правазна́ўцаў |
Т. |
правазна́ўцам |
правазна́ўцамі |
М. |
правазна́ўцу |
правазна́ўцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
правазна́ўства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
правазна́ўства |
Р. |
правазна́ўства |
Д. |
правазна́ўству |
В. |
правазна́ўства |
Т. |
правазна́ўствам |
М. |
правазна́ўстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.