права́жыць

‘недаважыць што-небудзь, чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. права́жу права́жым
2-я ас. права́жыш права́жыце
3-я ас. права́жыць права́жаць
Прошлы час
м. права́жыў права́жылі
ж. права́жыла
н. права́жыла
Загадны лад
2-я ас. права́ж права́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час права́жыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)