Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паабхіна́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	паабхіна́ю	паабхіна́ем
2-я ас.	паабхіна́еш	паабхіна́еце
3-я ас.	паабхіна́е	паабхіна́юць
Прошлы час
м.	паабхіна́ў	паабхіна́лі
ж.	паабхіна́ла
н.	паабхіна́ла
Загадны лад
2-я ас.	паабхіна́й	паабхіна́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час	паабхіна́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

паабху́твацца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	-	паабху́тваемся
2-я ас.	-	паабху́тваецеся
3-я ас.	паабху́тваецца	паабху́тваюцца
Прошлы час
м.	паабху́тваўся	паабху́тваліся
ж.	паабху́твалася
н.	паабху́твалася
Загадны лад
2-я ас.	-	паабху́твайцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час	паабху́тваўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

паабху́тваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	паабху́тваю	паабху́тваем
2-я ас.	паабху́тваеш	паабху́тваеце
3-я ас.	паабху́твае	паабху́тваюць
Прошлы час
м.	паабху́тваў	паабху́твалі
ж.	паабху́твала
н.	паабху́твала
Загадны лад
2-я ас.	паабху́твай	паабху́твайце
Дзеепрыслоўе
прош. час	паабху́тваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

паабцало́ўваны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паабцало́ўваны	паабцало́ўваная	паабцало́ўванае	паабцало́ўваныя
Р.	паабцало́ўванага	паабцало́ўванай паабцало́ўванае	паабцало́ўванага	паабцало́ўваных
Д.	паабцало́ўванаму	паабцало́ўванай	паабцало́ўванаму	паабцало́ўваным
В.	паабцало́ўваны (неадуш.) паабцало́ўванага (адуш.)	паабцало́ўваную	паабцало́ўванае	паабцало́ўваныя (неадуш.) паабцало́ўваных (адуш.)
Т.	паабцало́ўваным	паабцало́ўванай паабцало́ўванаю	паабцало́ўваным	паабцало́ўванымі
М.	паабцало́ўваным	паабцало́ўванай	паабцало́ўваным	паабцало́ўваных

Крыніцы: piskunou2012.

паабцало́ўваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паабцало́ўваны	паабцало́ўваная	паабцало́ўванае	паабцало́ўваныя
Р.	паабцало́ўванага	паабцало́ўванай паабцало́ўванае	паабцало́ўванага	паабцало́ўваных
Д.	паабцало́ўванаму	паабцало́ўванай	паабцало́ўванаму	паабцало́ўваным
В.	паабцало́ўваны (неадуш.) паабцало́ўванага (адуш.)	паабцало́ўваную	паабцало́ўванае	паабцало́ўваныя (неадуш.) паабцало́ўваных (адуш.)
Т.	паабцало́ўваным	паабцало́ўванай паабцало́ўванаю	паабцало́ўваным	паабцало́ўванымі
М.	паабцало́ўваным	паабцало́ўванай	паабцало́ўваным	паабцало́ўваных

Крыніцы: piskunou2012.

паабцало́ўваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	паабцало́ўваю	паабцало́ўваем
2-я ас.	паабцало́ўваеш	паабцало́ўваеце
3-я ас.	паабцало́ўвае	паабцало́ўваюць
Прошлы час
м.	паабцало́ўваў	паабцало́ўвалі
ж.	паабцало́ўвала
н.	паабцало́ўвала
Загадны лад
2-я ас.	паабцало́ўвай	паабцало́ўвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час	паабцало́ўваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

паабціна́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	паабціна́ю	паабціна́ем
2-я ас.	паабціна́еш	паабціна́еце
3-я ас.	паабціна́е	паабціна́юць
Прошлы час
м.	паабціна́ў	паабціна́лі
ж.	паабціна́ла
н.	паабціна́ла
Загадны лад
2-я ас.	паабціна́й	паабціна́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час	паабціна́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

паабціра́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паабціра́ны	паабціра́ная	паабціра́нае	паабціра́ныя
Р.	паабціра́нага	паабціра́най паабціра́нае	паабціра́нага	паабціра́ных
Д.	паабціра́наму	паабціра́най	паабціра́наму	паабціра́ным
В.	паабціра́ны (неадуш.) паабціра́нага (адуш.)	паабціра́ную	паабціра́нае	паабціра́ныя (неадуш.) паабціра́ных (адуш.)
Т.	паабціра́ным	паабціра́най паабціра́наю	паабціра́ным	паабціра́нымі
М.	паабціра́ным	паабціра́най	паабціра́ным	паабціра́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

паабціра́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паабціра́ны	паабціра́ная	паабціра́нае	паабціра́ныя
Р.	паабціра́нага	паабціра́най паабціра́нае	паабціра́нага	паабціра́ных
Д.	паабціра́наму	паабціра́най	паабціра́наму	паабціра́ным
В.	паабціра́ны (неадуш.) паабціра́нага (адуш.)	паабціра́ную	паабціра́нае	паабціра́ныя (неадуш.) паабціра́ных (адуш.)
Т.	паабціра́ным	паабціра́най паабціра́наю	паабціра́ным	паабціра́нымі
М.	паабціра́ным	паабціра́най	паабціра́ным	паабціра́ных

Кароткая форма: паабціра́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

паабціра́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	паабціра́юся	паабціра́емся
2-я ас.	паабціра́ешся	паабціра́ецеся
3-я ас.	паабціра́ецца	паабціра́юцца
Прошлы час
м.	паабціра́ўся	паабціра́ліся
ж.	паабціра́лася
н.	паабціра́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час	паабціра́ўшыся

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)