паабціра́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паабціра́ны паабціра́ная паабціра́нае паабціра́ныя
Р. паабціра́нага паабціра́най
паабціра́нае		 паабціра́нага паабціра́ных
Д. паабціра́наму паабціра́най паабціра́наму паабціра́ным
В. паабціра́ны (неадуш.)
паабціра́нага (адуш.)		 паабціра́ную паабціра́нае паабціра́ныя (неадуш.)
паабціра́ных (адуш.)
Т. паабціра́ным паабціра́най
паабціра́наю		 паабціра́ным паабціра́нымі
М. паабціра́ным паабціра́най паабціра́ным паабціра́ных

Кароткая форма: паабціра́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)