шунтава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			- | 
			- | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			- | 
			- | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			шунту́ецца | 
			шунту́юцца | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			шунтава́ўся | 
			шунтава́ліся | 
		
		
			| ж. | 
			шунтава́лася | 
		
		
			| н. | 
			шунтава́лася | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| цяп. час | 
			шунту́ючыся | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
шунтава́ць
‘у медыцыне і фізіцы далучаць шунт да пашкоджанага ўчастка чаго-небудзь (шунтаваць сэрца, шунтаваць электрамагнітны ланцуг)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			шунту́ю | 
			шунту́ем | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			шунту́еш | 
			шунту́еце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			шунту́е | 
			шунту́юць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			шунтава́ў | 
			шунтава́лі | 
		
		
			| ж. | 
			шунтава́ла | 
		
		
			| н. | 
			шунтава́ла | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			шунту́й | 
			шунту́йце | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| цяп. час | 
			шунту́ючы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
шунтавы́
прыметнік, адносны
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			шунтавы́ | 
					шунтава́я | 
					шунтаво́е | 
					шунтавы́я | 
					
		
			| Р. | 
			шунтаво́га | 
					шунтаво́й шунтаво́е | 
					шунтаво́га | 
					шунтавы́х | 
					
		
			| Д. | 
			шунтаво́му | 
					шунтаво́й | 
					шунтаво́му | 
					шунтавы́м | 
					
		
			| В. | 
			шунтавы́ (неадуш.) шунтаво́га (адуш.) | 
					шунтаву́ю | 
					шунтаво́е | 
					шунтавы́я (неадуш.) шунтавы́х (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			шунтавы́м | 
					шунтаво́й шунтаво́ю | 
					шунтавы́м | 
					шунтавы́мі | 
					
		
			| М. | 
			шунтавы́м | 
					шунтаво́й | 
					шунтавы́м | 
					шунтавы́х | 
					
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012.
Шунты́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
		
	
		
			 | 
			
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			Шунты́ | 
			
		
			| Р. | 
			Шунто́ў | 
			
		
			| Д. | 
			Шунта́м | 
			
		
			| В. | 
			Шунты́ | 
			
		
			| Т. | 
			Шунта́мі | 
			
		
			| М. | 
			Шунта́х | 
			
		
 
	
шу́нуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			- | 
			- | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			- | 
			- | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			шу́не | 
			шу́нуць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			шу́нуў | 
			шу́нулі | 
		
		
			| ж. | 
			шу́нула | 
		
		
			| н. | 
			шу́нула | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			шу́нуўшы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
шунці́раванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			шунці́раванне | 
			
		
			| Р. | 
			шунці́равання | 
			
		
			| Д. | 
			шунці́раванню | 
			
		
			| В. | 
			шунці́раванне | 
			
		
			| Т. | 
			шунці́раваннем | 
			
		
			| М. | 
			шунці́раванні | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		sbm2012.
шунці́раваць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			шунці́рую | 
			- | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			шунці́руеш | 
			- | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			шунці́руе | 
			шунці́руюць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			шунці́раваў | 
			шунці́равалі | 
		
		
			| ж. | 
			шунці́равала | 
		
		
			| н. | 
			шунці́равала | 
		
	
 
Крыніцы:
	
		sbm2012.
Шунэ́лішкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
		
	
		
			 | 
			
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			Шунэ́лішкі | 
			
		
			| Р. | 
			Шунэ́лішак Шунэ́лішкаў | 
			
		
			| Д. | 
			Шунэ́лішкам | 
			
		
			| В. | 
			Шунэ́лішкі | 
			
		
			| Т. | 
			Шунэ́лішкамі | 
			
		
			| М. | 
			Шунэ́лішках | 
			
		
 
	
шу́патлівы
прыметнік, якасны
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			шу́патлівы | 
					шу́патлівая | 
					шу́патлівае | 
					шу́патлівыя | 
					
		
			| Р. | 
			шу́патлівага | 
					шу́патлівай шу́патлівае | 
					шу́патлівага | 
					шу́патлівых | 
					
		
			| Д. | 
			шу́патліваму | 
					шу́патлівай | 
					шу́патліваму | 
					шу́патлівым | 
					
		
			| В. | 
			шу́патлівы (неадуш.) шу́патлівага (адуш.) | 
					шу́патлівую | 
					шу́патлівае | 
					шу́патлівыя (неадуш.) шу́патлівых (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			шу́патлівым | 
					шу́патлівай шу́патліваю | 
					шу́патлівым | 
					шу́патлівымі | 
					
		
			| М. | 
			шу́патлівым | 
					шу́патлівай | 
					шу́патлівым | 
					шу́патлівых | 
					
		
 
Іншыя варыянты:
	
		шупатлі́вы.
Крыніцы:
	
		piskunou2012.