хрыпо́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| хрыпо́та | |
| хрыпо́ты | |
| хрыпо́це | |
| хрыпо́ту | |
| хрыпо́тай хрыпо́таю |
|
| хрыпо́це |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэнніхрыпо́тачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| хрыпо́тачка | |
| хрыпо́тачкі | |
| хрыпо́тачцы | |
| хрыпо́тачку | |
| хрыпо́тачкай хрыпо́тачкаю |
|
| хрыпо́тачцы |
Крыніцы:
хрыпо́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| хрыпо́тка | |
| хрыпо́ткі | |
| хрыпо́тцы | |
| хрыпо́тку | |
| хрыпо́ткай хрыпо́ткаю |
|
| хрыпо́тцы |
Крыніцы:
хрыпо́тна
прыслоўе
| хрыпо́тна | - | - |
Крыніцы:
хрыпо́тны
прыметнік, якасны
| хрыпо́тны | хрыпо́тная | хрыпо́тнае | хрыпо́тныя | |
| хрыпо́тнага | хрыпо́тнай хрыпо́тнае |
хрыпо́тнага | хрыпо́тных | |
| хрыпо́тнаму | хрыпо́тнай | хрыпо́тнаму | хрыпо́тным | |
| хрыпо́тны ( хрыпо́тнага ( |
хрыпо́тную | хрыпо́тнае | хрыпо́тныя ( хрыпо́тных ( |
|
| хрыпо́тным | хрыпо́тнай хрыпо́тнаю |
хрыпо́тным | хрыпо́тнымі | |
| хрыпо́тным | хрыпо́тнай | хрыпо́тным | хрыпо́тных | |
Крыніцы:
хрыпу́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хрыпу́н | хрыпуны́ | |
| хрыпуна́ | хрыпуно́ў | |
| хрыпуну́ | хрыпуна́м | |
| хрыпуна́ | хрыпуно́ў | |
| хрыпуно́м | хрыпуна́мі | |
| хрыпуне́ | хрыпуна́х |
Крыніцы:
хрыпу́ха
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| хрыпу́ха | хрыпу́хі | |
| хрыпу́хі | хрыпу́х | |
| хрыпу́се | хрыпу́хам | |
| хрыпу́ху | хрыпу́х | |
| хрыпу́хай хрыпу́хаю |
хрыпу́хамі | |
| хрыпу́се | хрыпу́хах |
Крыніцы:
хрыпу́чы
прыметнік, якасны
| хрыпу́чы | хрыпу́чая | хрыпу́чае | хрыпу́чыя | |
| хрыпу́чага | хрыпу́чай хрыпу́чае |
хрыпу́чага | хрыпу́чых | |
| хрыпу́чаму | хрыпу́чай | хрыпу́чаму | хрыпу́чым | |
| хрыпу́чы ( хрыпу́чага ( |
хрыпу́чую | хрыпу́чае | хрыпу́чыя ( хрыпу́чых ( |
|
| хрыпу́чым | хрыпу́чай хрыпу́чаю |
хрыпу́чым | хрыпу́чымі | |
| хрыпу́чым | хрыпу́чай | хрыпу́чым | хрыпу́чых | |
Крыніцы:
хрыпу́чы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
| хрыпу́чы | хрыпу́чая | хрыпу́чае | хрыпу́чыя | |
| хрыпу́чага | хрыпу́чай хрыпу́чае |
хрыпу́чага | хрыпу́чых | |
| хрыпу́чаму | хрыпу́чай | хрыпу́чаму | хрыпу́чым | |
| хрыпу́чы ( хрыпу́чага ( |
хрыпу́чую | хрыпу́чае | хрыпу́чыя ( хрыпу́чых ( |
|
| хрыпу́чым | хрыпу́чай хрыпу́чаю |
хрыпу́чым | хрыпу́чымі | |
| хрыпу́чым | хрыпу́чай | хрыпу́чым | хрыпу́чых | |
Крыніцы:
Хрыпялё́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Хрыпялё́ва | |
| Хрыпялё́ва | |
| Хрыпялё́ву | |
| Хрыпялё́ва | |
| Хрыпялё́вам | |
| Хрыпялё́ве |