скана́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
скана́нне | |
скана́ння | |
скана́нню | |
скана́нне | |
скана́ннем | |
скана́нні |
Крыніцы:
скана́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
скана́нне | |
скана́ння | |
скана́нню | |
скана́нне | |
скана́ннем | |
скана́нні |
Крыніцы:
сканапа́ціць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
сканапа́чу | сканапа́цім | |
сканапа́ціш | сканапа́ціце | |
сканапа́ціць | сканапа́цяць | |
Прошлы час | ||
сканапа́ціў | сканапа́цілі | |
сканапа́ціла | ||
сканапа́ціла | ||
Загадны лад | ||
сканапа́ць | сканапа́цьце | |
Дзеепрыслоўе | ||
сканапа́ціўшы |
Крыніцы:
сканапа́чаны
прыметнік, адносны
сканапа́чаны | сканапа́чаная | сканапа́чанае | сканапа́чаныя | |
сканапа́чанага | сканапа́чанай сканапа́чанае |
сканапа́чанага | сканапа́чаных | |
сканапа́чанаму | сканапа́чанай | сканапа́чанаму | сканапа́чаным | |
сканапа́чаны ( сканапа́чанага ( |
сканапа́чаную | сканапа́чанае | сканапа́чаныя ( сканапа́чаных ( |
|
сканапа́чаным | сканапа́чанай сканапа́чанаю |
сканапа́чаным | сканапа́чанымі | |
сканапа́чаным | сканапа́чанай | сканапа́чаным | сканапа́чаных |
Крыніцы:
сканапа́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
сканапа́чаны | сканапа́чаная | сканапа́чанае | сканапа́чаныя | |
сканапа́чанага | сканапа́чанай сканапа́чанае |
сканапа́чанага | сканапа́чаных | |
сканапа́чанаму | сканапа́чанай | сканапа́чанаму | сканапа́чаным | |
сканапа́чаны ( сканапа́чанага ( |
сканапа́чаную | сканапа́чанае | сканапа́чаныя ( сканапа́чаных ( |
|
сканапа́чаным | сканапа́чанай сканапа́чанаю |
сканапа́чаным | сканапа́чанымі | |
сканапа́чаным | сканапа́чанай | сканапа́чаным | сканапа́чаных |
Кароткая форма: сканапа́чана.
Крыніцы:
скана́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
скана́ю | скана́ем | |
скана́еш | скана́еце | |
скана́е | скана́юць | |
Прошлы час | ||
скана́ў | скана́лі | |
скана́ла | ||
скана́ла | ||
Загадны лад | ||
скана́й | скана́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
скана́ўшы |
Крыніцы:
сканваі́раваць
‘суправадзіць каго-небудзь у якасці канваіра’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
сканваі́рую | сканваі́руем | |
сканваі́руеш | сканваі́руеце | |
сканваі́руе | сканваі́руюць | |
Прошлы час | ||
сканваі́раваў | сканваі́равалі | |
сканваі́равала | ||
сканваі́равала | ||
Загадны лад | ||
сканваі́руй | сканваі́руйце | |
Дзеепрыслоўе | ||
сканваі́раваўшы |
Крыніцы:
сканво́рд
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
сканво́рд | сканво́рды | |
сканво́рда | сканво́рдаў | |
сканво́рду | сканво́рдам | |
сканво́рд | сканво́рды | |
сканво́рдам | сканво́рдамі | |
сканво́рдзе | сканво́рдах |
Крыніцы:
скандава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
скандава́нне | |
скандава́ння | |
скандава́нню | |
скандава́нне | |
скандава́ннем | |
скандава́нні |
Крыніцы:
скандава́ны
прыметнік, адносны
скандава́ны | скандава́ная | скандава́нае | скандава́ныя | |
скандава́нага | скандава́най скандава́нае |
скандава́нага | скандава́ных | |
скандава́наму | скандава́най | скандава́наму | скандава́ным | |
скандава́ны ( скандава́нага ( |
скандава́ную | скандава́нае | скандава́ныя ( скандава́ных ( |
|
скандава́ным | скандава́най скандава́наю |
скандава́ным | скандава́нымі | |
скандава́ным | скандава́най | скандава́ным | скандава́ных |
Крыніцы:
скандава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
скандава́ны | скандава́ная | скандава́нае | скандава́ныя | |
скандава́нага | скандава́най скандава́нае |
скандава́нага | скандава́ных | |
скандава́наму | скандава́най | скандава́наму | скандава́ным | |
скандава́ны ( скандава́нага ( |
скандава́ную | скандава́нае | скандава́ныя ( скандава́ных ( |
|
скандава́ным | скандава́най скандава́наю |
скандава́ным | скандава́нымі | |
скандава́ным | скандава́най | скандава́ным | скандава́ных |
Кароткая форма: скандава́на.
Крыніцы: