прані́кнуцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прані́кнуся |
прані́кнемся |
| 2-я ас. |
прані́кнешся |
прані́кнецеся |
| 3-я ас. |
прані́кнецца |
прані́кнуцца |
| Прошлы час |
| м. |
прані́кся |
прані́кліся |
| ж. |
прані́клася |
| н. |
прані́клася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прані́кніся |
прані́кніцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прані́кшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прані́кнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прані́кну |
прані́кнем |
| 2-я ас. |
прані́кнеш |
прані́кнеце |
| 3-я ас. |
прані́кне |
прані́кнуць |
| Прошлы час |
| м. |
прані́к прані́кнуў |
прані́клі прані́кнулі |
| ж. |
прані́кла прані́кнула |
| н. |
прані́кла прані́кнула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прані́кні |
прані́кніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прані́кшы прані́кнуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пра́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
пра́нне |
| Р. |
пра́ння |
| Д. |
пра́нню |
| В. |
пра́нне |
| Т. |
пра́ннем |
| М. |
пра́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
пра́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пра́нніца |
пра́нніцы |
| Р. |
пра́нніцы |
пра́нніц |
| Д. |
пра́нніцы |
пра́нніцам |
| В. |
пра́нніцу |
пра́нніц |
| Т. |
пра́нніцай пра́нніцаю |
пра́нніцамі |
| М. |
пра́нніцы |
пра́нніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
прано́жка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прано́жка |
прано́жкі |
| Р. |
прано́жкі |
прано́жак |
| Д. |
прано́жцы |
прано́жкам |
| В. |
прано́жку |
прано́жкі |
| Т. |
прано́жкай прано́жкаю |
прано́жкамі |
| М. |
прано́жцы |
прано́жках |
Крыніцы:
piskunou2012.
прано́заватасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прано́заватасць |
| Р. |
прано́заватасці |
| Д. |
прано́заватасці |
| В. |
прано́заватасць |
| Т. |
прано́заватасцю |
| М. |
прано́заватасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
прано́зліва
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| прано́зліва |
прано́злівей |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прано́злівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прано́злівасць |
| Р. |
прано́злівасці |
| Д. |
прано́злівасці |
| В. |
прано́злівасць |
| Т. |
прано́злівасцю |
| М. |
прано́злівасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прано́злівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прано́злівы |
прано́злівая |
прано́злівае |
прано́злівыя |
| Р. |
прано́злівага |
прано́злівай прано́злівае |
прано́злівага |
прано́злівых |
| Д. |
прано́зліваму |
прано́злівай |
прано́зліваму |
прано́злівым |
| В. |
прано́злівы прано́злівага |
прано́злівую |
прано́злівае |
прано́злівыя |
| Т. |
прано́злівым |
прано́злівай прано́зліваю |
прано́злівым |
прано́злівымі |
| М. |
прано́злівым |
прано́злівай |
прано́злівым |
прано́злівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.