пра́нніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пра́нніца пра́нніцы
Р. пра́нніцы пра́нніц
Д. пра́нніцы пра́нніцам
В. пра́нніцу пра́нніц
Т. пра́нніцай
пра́нніцаю		 пра́нніцамі
М. пра́нніцы пра́нніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)