Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’

мары́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мары́льны мары́льная мары́льнае мары́льныя
Р. мары́льнага мары́льнай
мары́льнае		 мары́льнага мары́льных
Д. мары́льнаму мары́льнай мары́льнаму мары́льным
В. мары́льны (неадуш.)
мары́льнага (адуш.)		 мары́льную мары́льнае мары́льныя (неадуш.)
мары́льных (адуш.)
Т. мары́льным мары́льнай
мары́льнаю		 мары́льным мары́льнымі
М. мары́льным мары́льнай мары́льным мары́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

мары́льня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мары́льня мары́льні
Р. мары́льні мары́льняў
Д. мары́льні мары́льням
В. мары́льню мары́льні
Т. мары́льняй
мары́льняю		 мары́льнямі
М. мары́льні мары́льнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

мары́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мары́льшчык мары́льшчыкі
Р. мары́льшчыка мары́льшчыкаў
Д. мары́льшчыку мары́льшчыкам
В. мары́льшчыка мары́льшчыкаў
Т. мары́льшчыкам мары́льшчыкамі
М. мары́льшчыку мары́льшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

мары́льшчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мары́льшчыца мары́льшчыцы
Р. мары́льшчыцы мары́льшчыц
Д. мары́льшчыцы мары́льшчыцам
В. мары́льшчыцу мары́льшчыц
Т. мары́льшчыцай
мары́льшчыцаю		 мары́льшчыцамі
М. мары́льшчыцы мары́льшчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

мары́на

‘карціна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мары́на мары́ны
Р. мары́ны мары́н
Д. мары́не мары́нам
В. мары́ну мары́ны
Т. мары́най
мары́наю		 мары́намі
М. мары́не мары́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Мары́на

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Мары́на Мары́ны
Р. Мары́ны Мары́н
Д. Мары́не Мары́нам
В. Мары́ну Мары́н
Т. Мары́най
Мары́наю		 Мары́намі
М. Мары́не Мары́нах

марынава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. марынава́нне
Р. марынава́ння
Д. марынава́нню
В. марынава́нне
Т. марынава́ннем
М. марынава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

марынава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. марынава́ны марынава́ная марынава́нае марынава́ныя
Р. марынава́нага марынава́най
марынава́нае		 марынава́нага марынава́ных
Д. марынава́наму марынава́най марынава́наму марынава́ным
В. марынава́ны (неадуш.)
марынава́нага (адуш.)		 марынава́ную марынава́нае марынава́ныя (неадуш.)
марынава́ных (адуш.)
Т. марынава́ным марынава́най
марынава́наю		 марынава́ным марынава́нымі
М. марынава́ным марынава́най марынава́ным марынава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

марынава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. марынава́ны марынава́ная марынава́нае марынава́ныя
Р. марынава́нага марынава́най
марынава́нае		 марынава́нага марынава́ных
Д. марынава́наму марынава́най марынава́наму марынава́ным
В. марынава́ны (неадуш.)
марынава́нага (адуш.)		 марынава́ную марынава́нае марынава́ныя (неадуш.)
марынава́ных (адуш.)
Т. марынава́ным марынава́най
марынава́наю		 марынава́ным марынава́нымі
М. марынава́ным марынава́най марынава́ным марынава́ных

Кароткая форма: марынава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

марынава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. марыну́ецца марыну́юцца
Прошлы час
м. марынава́ўся марынава́ліся
ж. марынава́лася
н. марынава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.