мары́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
мары́льшчык | мары́льшчыкі | |
мары́льшчыка | мары́льшчыкаў | |
мары́льшчыку | мары́льшчыкам | |
мары́льшчыка | мары́льшчыкаў | |
мары́льшчыкам | мары́льшчыкамі | |
мары́льшчыку | мары́льшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)