хіці́навы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
хіці́навы |
хіці́навая |
хіці́навае |
хіці́навыя |
Р. |
хіці́навага |
хіці́навай хіці́навае |
хіці́навага |
хіці́навых |
Д. |
хіці́наваму |
хіці́навай |
хіці́наваму |
хіці́навым |
В. |
хіці́навы (неадуш.) хіці́навага (адуш.) |
хіці́навую |
хіці́навае |
хіці́навыя (неадуш.) хіці́навых (адуш.) |
Т. |
хіці́навым |
хіці́навай хіці́наваю |
хіці́навым |
хіці́навымі |
М. |
хіці́навым |
хіці́навай |
хіці́навым |
хіці́навых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
хіцінізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
хіцінізава́ны |
хіцінізава́ная |
хіцінізава́нае |
хіцінізава́ныя |
Р. |
хіцінізава́нага |
хіцінізава́най хіцінізава́нае |
хіцінізава́нага |
хіцінізава́ных |
Д. |
хіцінізава́наму |
хіцінізава́най |
хіцінізава́наму |
хіцінізава́ным |
В. |
хіцінізава́ны (неадуш.) хіцінізава́нага (адуш.) |
хіцінізава́ную |
хіцінізава́нае |
хіцінізава́ныя (неадуш.) хіцінізава́ных (адуш.) |
Т. |
хіцінізава́ным |
хіцінізава́най хіцінізава́наю |
хіцінізава́ным |
хіцінізава́нымі |
М. |
хіцінізава́ным |
хіцінізава́най |
хіцінізава́ным |
хіцінізава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
хіцінізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
хіцінізава́ны |
хіцінізава́ная |
хіцінізава́нае |
хіцінізава́ныя |
Р. |
хіцінізава́нага |
хіцінізава́най хіцінізава́нае |
хіцінізава́нага |
хіцінізава́ных |
Д. |
хіцінізава́наму |
хіцінізава́най |
хіцінізава́наму |
хіцінізава́ным |
В. |
хіцінізава́ны (неадуш.) хіцінізава́нага (адуш.) |
хіцінізава́ную |
хіцінізава́нае |
хіцінізава́ныя (неадуш.) хіцінізава́ных (адуш.) |
Т. |
хіцінізава́ным |
хіцінізава́най хіцінізава́наю |
хіцінізава́ным |
хіцінізава́нымі |
М. |
хіцінізава́ным |
хіцінізава́най |
хіцінізава́ным |
хіцінізава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Хі́юмаа
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны
|
адз. |
Н. |
Хі́юмаа |
Р. |
Хі́юмаа |
Д. |
Хі́юмаа |
В. |
Хі́юмаа |
Т. |
Хі́юмаа |
М. |
Хі́юмаа |
хія́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
хія́зм |
Р. |
хія́зму |
Д. |
хія́зму |
В. |
хія́зм |
Т. |
хія́змам |
М. |
хія́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
хіязмо́дан
‘драпежная марская рыба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
хіязмо́дан |
хіязмо́даны |
Р. |
хіязмо́дана |
хіязмо́данаў |
Д. |
хіязмо́дану |
хіязмо́данам |
В. |
хіязмо́дана |
хіязмо́данаў |
Т. |
хіязмо́данам |
хіязмо́данамі |
М. |
хіязмо́дане |
хіязмо́данах |
Крыніцы:
piskunou2012.
хіялі́т
‘вымерлае марское беспазваночнае’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
хіялі́т |
хіялі́ты |
Р. |
хіялі́та |
хіялі́таў |
Д. |
хіялі́ту |
хіялі́там |
В. |
хіялі́та |
хіялі́таў |
Т. |
хіялі́там |
хіялі́тамі |
М. |
хіялі́це |
хіялі́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
хія́тус
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
хія́тус |
хія́тусы |
Р. |
хія́туса |
хія́тусаў |
Д. |
хія́тусу |
хія́тусам |
В. |
хія́тус |
хія́тусы |
Т. |
хія́тусам |
хія́тусамі |
М. |
хія́тусе |
хія́тусах |
Крыніцы:
piskunou2012.