хіялі́т
‘вымерлае марское беспазваночнае’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хіялі́т | хіялі́ты | |
| хіялі́та | хіялі́таў | |
| хіялі́ту | хіялі́там | |
| хіялі́та | хіялі́таў | |
| хіялі́там | хіялі́тамі | |
| хіялі́це | хіялі́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)