Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

лютэатро́пны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	лютэатро́пны	лютэатро́пная	лютэатро́пнае	лютэатро́пныя
Р.	лютэатро́пнага	лютэатро́пнай лютэатро́пнае	лютэатро́пнага	лютэатро́пных
Д.	лютэатро́пнаму	лютэатро́пнай	лютэатро́пнаму	лютэатро́пным
В.	лютэатро́пны (неадуш.) лютэатро́пнага (адуш.)	лютэатро́пную	лютэатро́пнае	лютэатро́пныя (неадуш.) лютэатро́пных (адуш.)
Т.	лютэатро́пным	лютэатро́пнай лютэатро́пнаю	лютэатро́пным	лютэатро́пнымі
М.	лютэатро́пным	лютэатро́пнай	лютэатро́пным	лютэатро́пных

Крыніцы: piskunou2012.

лютэі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

лютэі́навы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	лютэі́навы	лютэі́навая	лютэі́навае	лютэі́навыя
Р.	лютэі́навага	лютэі́навай лютэі́навае	лютэі́навага	лютэі́навых
Д.	лютэі́наваму	лютэі́навай	лютэі́наваму	лютэі́навым
В.	лютэі́навы (неадуш.) лютэі́навага (адуш.)	лютэі́навую	лютэі́навае	лютэі́навыя (неадуш.) лютэі́навых (адуш.)
Т.	лютэі́навым	лютэі́навай лютэі́наваю	лютэі́навым	лютэі́навымі
М.	лютэі́навым	лютэі́навай	лютэі́навым	лютэі́навых

Крыніцы: piskunou2012.

лютэінізава́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	лютэінізава́льны	лютэінізава́льная	лютэінізава́льнае	лютэінізава́льныя
Р.	лютэінізава́льнага	лютэінізава́льнай лютэінізава́льнае	лютэінізава́льнага	лютэінізава́льных
Д.	лютэінізава́льнаму	лютэінізава́льнай	лютэінізава́льнаму	лютэінізава́льным
В.	лютэінізава́льны (неадуш.) лютэінізава́льнага (адуш.)	лютэінізава́льную	лютэінізава́льнае	лютэінізава́льныя (неадуш.) лютэінізава́льных (адуш.)
Т.	лютэінізава́льным	лютэінізава́льнай лютэінізава́льнаю	лютэінізава́льным	лютэінізава́льнымі
М.	лютэінізава́льным	лютэінізава́льнай	лютэінізава́льным	лютэінізава́льных

Крыніцы: piskunou2012.

лютэра́нін

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

лютэра́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

лютэра́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	лютэра́нскі	лютэра́нская	лютэра́нскае	лютэра́нскія
Р.	лютэра́нскага	лютэра́нскай лютэра́нскае	лютэра́нскага	лютэра́нскіх
Д.	лютэра́нскаму	лютэра́нскай	лютэра́нскаму	лютэра́нскім
В.	лютэра́нскі (неадуш.) лютэра́нскага (адуш.)	лютэра́нскую	лютэра́нскае	лютэра́нскія (неадуш.) лютэра́нскіх (адуш.)
Т.	лютэра́нскім	лютэра́нскай лютэра́нскаю	лютэра́нскім	лютэра́нскімі
М.	лютэра́нскім	лютэра́нскай	лютэра́нскім	лютэра́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

лютэра́нства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

лю́тэраўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	лю́тэраўскі	лю́тэраўская	лю́тэраўскае	лю́тэраўскія
Р.	лю́тэраўскага	лю́тэраўскай лю́тэраўскае	лю́тэраўскага	лю́тэраўскіх
Д.	лю́тэраўскаму	лю́тэраўскай	лю́тэраўскаму	лю́тэраўскім
В.	лю́тэраўскі (неадуш.) лю́тэраўскага (адуш.)	лю́тэраўскую	лю́тэраўскае	лю́тэраўскія (неадуш.) лю́тэраўскіх (адуш.)
Т.	лю́тэраўскім	лю́тэраўскай лю́тэраўскаю	лю́тэраўскім	лю́тэраўскімі
М.	лю́тэраўскім	лю́тэраўскай	лю́тэраўскім	лю́тэраўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

лютэ́сцэнс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum