лютэінізава́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лютэінізава́льны лютэінізава́льная лютэінізава́льнае лютэінізава́льныя
Р. лютэінізава́льнага лютэінізава́льнай
лютэінізава́льнае		 лютэінізава́льнага лютэінізава́льных
Д. лютэінізава́льнаму лютэінізава́льнай лютэінізава́льнаму лютэінізава́льным
В. лютэінізава́льны (неадуш.)
лютэінізава́льнага (адуш.)		 лютэінізава́льную лютэінізава́льнае лютэінізава́льныя (неадуш.)
лютэінізава́льных (адуш.)
Т. лютэінізава́льным лютэінізава́льнай
лютэінізава́льнаю		 лютэінізава́льным лютэінізава́льнымі
М. лютэінізава́льным лютэінізава́льнай лютэінізава́льным лютэінізава́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)