лютэра́нін
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
лютэра́нін | лютэра́не | |
лютэра́ніна | лютэра́н | |
лютэра́ніну | лютэра́нам | |
лютэра́ніна | лютэра́н | |
лютэра́нінам | лютэра́намі | |
лютэра́ніне | лютэра́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)