Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
ажоуыэ

праму́ляцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. праму́ляюся праму́ляемся
2-я ас. праму́ляешся праму́ляецеся
3-я ас. праму́ляецца праму́ляюцца
Прошлы час
м. праму́ляўся праму́ляліся
ж. праму́лялася
н. праму́лялася
Загадны лад
2-я ас. праму́ляйся праму́ляйцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час праму́ляўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

праму́ляць

‘сцерці скуру да крыві (прамуляць спіну)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. праму́ляю праму́ляем
2-я ас. праму́ляеш праму́ляеце
3-я ас. праму́ляе праму́ляюць
Прошлы час
м. праму́ляў праму́лялі
ж. праму́ляла
н. праму́ляла
Загадны лад
2-я ас. праму́ляй праму́ляйце
Дзеепрыслоўе
прош. час праму́ляўшы

Крыніцы: piskunou2012.

праму́ркаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. праму́ркаю праму́ркаем
2-я ас. праму́ркаеш праму́ркаеце
3-я ас. праму́ркае праму́ркаюць
Прошлы час
м. праму́ркаў праму́ркалі
ж. праму́ркала
н. праму́ркала
Загадны лад
2-я ас. праму́ркай праму́ркайце
Дзеепрыслоўе
прош. час праму́ркаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прамурлы́каны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамурлы́каны прамурлы́каная прамурлы́канае прамурлы́каныя
Р. прамурлы́канага прамурлы́канай
прамурлы́канае		 прамурлы́канага прамурлы́каных
Д. прамурлы́канаму прамурлы́канай прамурлы́канаму прамурлы́каным
В. прамурлы́каны (неадуш.)
прамурлы́канага (адуш.)		 прамурлы́каную прамурлы́канае прамурлы́каныя (неадуш.)
прамурлы́каных (адуш.)
Т. прамурлы́каным прамурлы́канай
прамурлы́канаю		 прамурлы́каным прамурлы́канымі
М. прамурлы́каным прамурлы́канай прамурлы́каным прамурлы́каных

Крыніцы: piskunou2012.

прамурлы́каны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамурлы́каны прамурлы́каная прамурлы́канае прамурлы́каныя
Р. прамурлы́канага прамурлы́канай
прамурлы́канае		 прамурлы́канага прамурлы́каных
Д. прамурлы́канаму прамурлы́канай прамурлы́канаму прамурлы́каным
В. прамурлы́каны (неадуш.)
прамурлы́канага (адуш.)		 прамурлы́каную прамурлы́канае прамурлы́каныя (неадуш.)
прамурлы́каных (адуш.)
Т. прамурлы́каным прамурлы́канай
прамурлы́канаю		 прамурлы́каным прамурлы́канымі
М. прамурлы́каным прамурлы́канай прамурлы́каным прамурлы́каных

Крыніцы: piskunou2012.

прамурлы́каць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прамурлы́каю прамурлы́каем
2-я ас. прамурлы́каеш прамурлы́каеце
3-я ас. прамурлы́кае прамурлы́каюць
Прошлы час
м. прамурлы́каў прамурлы́калі
ж. прамурлы́кала
н. прамурлы́кала
Загадны лад
2-я ас. прамурлы́кай прамурлы́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час прамурлы́каўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

праму́сенька

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
праму́сенька - -

Крыніцы: piskunou2012.

праму́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праму́чаны праму́чаная праму́чанае праму́чаныя
Р. праму́чанага праму́чанай
праму́чанае		 праму́чанага праму́чаных
Д. праму́чанаму праму́чанай праму́чанаму праму́чаным
В. праму́чаны (неадуш.)
праму́чанага (адуш.)		 праму́чаную праму́чанае праму́чаныя (неадуш.)
праму́чаных (адуш.)
Т. праму́чаным праму́чанай
праму́чанаю		 праму́чаным праму́чанымі
М. праму́чаным праму́чанай праму́чаным праму́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

праму́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праму́чаны праму́чаная праму́чанае праму́чаныя
Р. праму́чанага праму́чанай
праму́чанае		 праму́чанага праму́чаных
Д. праму́чанаму праму́чанай праму́чанаму праму́чаным
В. праму́чаны (неадуш.)
праму́чанага (адуш.)		 праму́чаную праму́чанае праму́чаныя (неадуш.)
праму́чаных (адуш.)
Т. праму́чаным праму́чанай
праму́чанаю		 праму́чаным праму́чанымі
М. праму́чаным праму́чанай праму́чаным праму́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

праму́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праму́чаны праму́чаная праму́чанае праму́чаныя
Р. праму́чанага праму́чанай
праму́чанае		 праму́чанага праму́чаных
Д. праму́чанаму праму́чанай праму́чанаму праму́чаным
В. праму́чаны (неадуш.)
праму́чанага (адуш.)		 праму́чаную праму́чанае праму́чаныя (неадуш.)
праму́чаных (адуш.)
Т. праму́чаным праму́чанай
праму́чанаю		 праму́чаным праму́чанымі
М. праму́чаным праму́чанай праму́чаным праму́чаных

Кароткая форма: праму́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.