праму́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| праму́чаны | праму́чаная | праму́чанае | праму́чаныя | |
| праму́чанага | праму́чанай праму́чанае |
праму́чанага | праму́чаных | |
| праму́чанаму | праму́чанай | праму́чанаму | праму́чаным | |
| праму́чаны ( праму́чанага ( |
праму́чаную | праму́чанае | праму́чаныя ( праму́чаных ( |
|
| праму́чаным | праму́чанай праму́чанаю |
праму́чаным | праму́чанымі | |
| праму́чаным | праму́чанай | праму́чаным | праму́чаных | |
Кароткая форма: праму́чана.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)