марцава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
марцу́ю |
марцу́ем |
| 2-я ас. |
марцу́еш |
марцу́еце |
| 3-я ас. |
марцу́е |
марцу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
марцава́ў |
марцава́лі |
| ж. |
марцава́ла |
| н. |
марцава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
марцу́й |
марцу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
марцу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Ма́рцін
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
Ма́рцін |
Ма́рціны |
| Р. |
Ма́рціна |
Ма́рцінаў |
| Д. |
Ма́рціну |
Ма́рцінам |
| В. |
Ма́рціна |
Ма́рцінаў |
| Т. |
Ма́рцінам |
Ма́рцінамі |
| М. |
Ма́рціне |
Ма́рцінах |
Ма́рцінава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Ма́рцінава |
| Р. |
Ма́рцінава |
| Д. |
Ма́рцінаву |
| В. |
Ма́рцінава |
| Т. |
Ма́рцінавам |
| М. |
Ма́рцінаве |
Марці́нава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Марці́нава |
| Р. |
Марці́нава |
| Д. |
Марці́наву |
| В. |
Марці́нава |
| Т. |
Марці́навам |
| М. |
Марці́наве |
Марці́навічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Марці́навічы |
| Р. |
Марці́навіч Марці́навічаў |
| Д. |
Марці́навічам |
| В. |
Марці́навічы |
| Т. |
Марці́навічамі |
| М. |
Марці́навічах |
Марці́наўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Марці́наўка |
| Р. |
Марці́наўкі |
| Д. |
Марці́наўцы |
| В. |
Марці́наўку |
| Т. |
Марці́наўкай Марці́наўкаю |
| М. |
Марці́наўцы |
Марці́наўцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Марці́наўцы |
| Р. |
Марці́наўцаў |
| Д. |
Марці́наўцам |
| В. |
Марці́наўцы |
| Т. |
Марці́наўцамі |
| М. |
Марці́наўцах |
Марціне́левічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Марціне́левічы |
| Р. |
Марціне́левіч Марціне́левічаў |
| Д. |
Марціне́левічам |
| В. |
Марціне́левічы |
| Т. |
Марціне́левічамі |
| М. |
Марціне́левічах |
марці́ні
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
|
адз. |
| Н. |
марці́ні |
| Р. |
марці́ні |
| Д. |
марці́ні |
| В. |
марці́ні |
| Т. |
марці́ні |
| М. |
марці́ні |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
Марціні́ка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Марціні́ка |
| Р. |
Марціні́кі |
| Д. |
Марціні́цы |
| В. |
Марціні́ку |
| Т. |
Марціні́кай Марціні́каю |
| М. |
Марціні́цы |