Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

марфо́лаг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. марфо́лаг марфо́лагі
Р. марфо́лага марфо́лагаў
Д. марфо́лагу марфо́лагам
В. марфо́лага марфо́лагаў
Т. марфо́лагам марфо́лагамі
М. марфо́лагу марфо́лагах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

марфо́лага-геаграфі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. марфо́лага-геаграфі́чны марфо́лага-геаграфі́чная марфо́лага-геаграфі́чнае марфо́лага-геаграфі́чныя
Р. марфо́лага-геаграфі́чнага марфо́лага-геаграфі́чнай
марфо́лага-геаграфі́чнае
марфо́лага-геаграфі́чнага марфо́лага-геаграфі́чных
Д. марфо́лага-геаграфі́чнаму марфо́лага-геаграфі́чнай марфо́лага-геаграфі́чнаму марфо́лага-геаграфі́чным
В. марфо́лага-геаграфі́чны (неадуш.)
марфо́лага-геаграфі́чнага (адуш.)
марфо́лага-геаграфі́чную марфо́лага-геаграфі́чнае марфо́лага-геаграфі́чныя (неадуш.)
марфо́лага-геаграфі́чных (адуш.)
Т. марфо́лага-геаграфі́чным марфо́лага-геаграфі́чнай
марфо́лага-геаграфі́чнаю
марфо́лага-геаграфі́чным марфо́лага-геаграфі́чнымі
М. марфо́лага-геаграфі́чным марфо́лага-геаграфі́чнай марфо́лага-геаграфі́чным марфо́лага-геаграфі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

марфо́лага-сінтаксі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. марфо́лага-сінтаксі́чны марфо́лага-сінтаксі́чная марфо́лага-сінтаксі́чнае марфо́лага-сінтаксі́чныя
Р. марфо́лага-сінтаксі́чнага марфо́лага-сінтаксі́чнай
марфо́лага-сінтаксі́чнае
марфо́лага-сінтаксі́чнага марфо́лага-сінтаксі́чных
Д. марфо́лага-сінтаксі́чнаму марфо́лага-сінтаксі́чнай марфо́лага-сінтаксі́чнаму марфо́лага-сінтаксі́чным
В. марфо́лага-сінтаксі́чны (неадуш.)
марфо́лага-сінтаксі́чнага (адуш.)
марфо́лага-сінтаксі́чную марфо́лага-сінтаксі́чнае марфо́лага-сінтаксі́чныя (неадуш.)
марфо́лага-сінтаксі́чных (адуш.)
Т. марфо́лага-сінтаксі́чным марфо́лага-сінтаксі́чнай
марфо́лага-сінтаксі́чнаю
марфо́лага-сінтаксі́чным марфо́лага-сінтаксі́чнымі
М. марфо́лага-сінтаксі́чным марфо́лага-сінтаксі́чнай марфо́лага-сінтаксі́чным марфо́лага-сінтаксі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Мархачо́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Мархачо́ўшчына
Р. Мархачо́ўшчыны
Д. Мархачо́ўшчыне
В. Мархачо́ўшчыну
Т. Мархачо́ўшчынай
Мархачо́ўшчынаю
М. Мархачо́ўшчыне

Мархле́ўск

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Мархле́ўск
Р. Мархле́ўска
Д. Мархле́ўску
В. Мархле́ўск
Т. Мархле́ўскам
М. Мархле́ўску

марху́р

‘казёл’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. марху́р марху́ры
Р. марху́ра марху́раў
Д. марху́ру марху́рам
В. марху́ра марху́раў
Т. марху́рам марху́рамі
М. марху́ры марху́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Марцабалі́на

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Марцабалі́на
Р. Марцабалі́на
Д. Марцабалі́ну
В. Марцабалі́на
Т. Марцабалі́нам
М. Марцабалі́не

марцава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. марцава́нне
Р. марцава́ння
Д. марцава́нню
В. марцава́нне
Т. марцава́ннем
М. марцава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

марцава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. марцу́юся марцу́емся
2-я ас. марцу́ешся марцу́ецеся
3-я ас. марцу́ецца марцу́юцца
Прошлы час
м. марцава́ўся марцава́ліся
ж. марцава́лася
н. марцава́лася
Загадны лад
2-я ас. марцу́йся марцу́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час марцу́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

марцава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. марцу́ю марцу́ем
2-я ас. марцу́еш марцу́еце
3-я ас. марцу́е марцу́юць
Прошлы час
м. марцава́ў марцава́лі
ж. марцава́ла
н. марцава́ла
Загадны лад
2-я ас. марцу́й марцу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час марцу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.