правабярэ́жны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
правабярэ́жны |
правабярэ́жная |
правабярэ́жнае |
правабярэ́жныя |
| Р. |
правабярэ́жнага |
правабярэ́жнай
правабярэ́жнае |
правабярэ́жнага |
правабярэ́жных |
| Д. |
правабярэ́жнаму |
правабярэ́жнай |
правабярэ́жнаму |
правабярэ́жным |
| В. |
правабярэ́жны (неадуш.)
правабярэ́жнага (адуш.) |
правабярэ́жную |
правабярэ́жнае |
правабярэ́жныя (неадуш.)
правабярэ́жных (адуш.) |
| Т. |
правабярэ́жным |
правабярэ́жнай
правабярэ́жнаю |
правабярэ́жным |
правабярэ́жнымі |
| М. |
правабярэ́жным |
правабярэ́жнай |
правабярэ́жным |
правабярэ́жных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
правава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
правава́нне |
| Р. |
правава́ння |
| Д. |
правава́нню |
| В. |
правава́нне |
| Т. |
правава́ннем |
| М. |
правава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
правава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
праву́юся |
праву́емся |
| 2-я ас. |
праву́ешся |
праву́ецеся |
| 3-я ас. |
праву́ецца |
праву́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
правава́ўся |
правава́ліся |
| ж. |
правава́лася |
| н. |
правава́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
праву́йся |
праву́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
праву́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
прававе́д
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прававе́д |
прававе́ды |
| Р. |
прававе́да |
прававе́даў |
| Д. |
прававе́ду |
прававе́дам |
| В. |
прававе́да |
прававе́даў |
| Т. |
прававе́дам |
прававе́дамі |
| М. |
прававе́дзе |
прававе́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прававе́рна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| прававе́рна |
- |
- |
прававе́рнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прававе́рнасць |
| Р. |
прававе́рнасці |
| Д. |
прававе́рнасці |
| В. |
прававе́рнасць |
| Т. |
прававе́рнасцю |
| М. |
прававе́рнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прававе́рны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прававе́рны |
прававе́рная |
прававе́рнае |
прававе́рныя |
| Р. |
прававе́рнага |
прававе́рнай
прававе́рнае |
прававе́рнага |
прававе́рных |
| Д. |
прававе́рнаму |
прававе́рнай |
прававе́рнаму |
прававе́рным |
| В. |
прававе́рны (неадуш.)
прававе́рнага (адуш.) |
прававе́рную |
прававе́рнае |
прававе́рныя (неадуш.)
прававе́рных (адуш.) |
| Т. |
прававе́рным |
прававе́рнай
прававе́рнаю |
прававе́рным |
прававе́рнымі |
| М. |
прававе́рным |
прававе́рнай |
прававе́рным |
прававе́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прававе́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прававе́рны |
прававе́рная |
прававе́рнае |
прававе́рныя |
| Р. |
прававе́рнага |
прававе́рнай
прававе́рнае |
прававе́рнага |
прававе́рных |
| Д. |
прававе́рнаму |
прававе́рнай |
прававе́рнаму |
прававе́рным |
| В. |
прававе́рны (неадуш.)
прававе́рнага (адуш.) |
прававе́рную |
прававе́рнае |
прававе́рныя (неадуш.)
прававе́рных (адуш.) |
| Т. |
прававе́рным |
прававе́рнай
прававе́рнаю |
прававе́рным |
прававе́рнымі |
| М. |
прававе́рным |
прававе́рнай |
прававе́рным |
прававе́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прававі́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прававі́к |
прававікі́ |
| Р. |
прававіка́ |
прававіко́ў |
| Д. |
прававіку́ |
прававіка́м |
| В. |
прававіка́ |
прававіко́ў |
| Т. |
прававіко́м |
прававіка́мі |
| М. |
прававіку́ |
прававіка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прававы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прававы́ |
правава́я |
прававо́е |
прававы́я |
| Р. |
прававо́га |
прававо́й
прававо́е |
прававо́га |
прававы́х |
| Д. |
прававо́му |
прававо́й |
прававо́му |
прававы́м |
| В. |
прававы́ (неадуш.)
прававо́га (адуш.) |
прававу́ю |
прававо́е |
прававы́я (неадуш.)
прававы́х (адуш.) |
| Т. |
прававы́м |
прававо́й
прававо́ю |
прававы́м |
прававы́мі |
| М. |
прававы́м |
прававо́й |
прававы́м |
прававы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.