прававі́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| прававі́к | прававікі́ | |
| прававіка́ | прававіко́ў | |
| прававіку́ | прававіка́м | |
| прававіка́ | прававіко́ў | |
| прававіко́м | прававіка́мі | |
| прававіку́ | прававіка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)