прававі́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прававі́к прававікі́
Р. прававіка́ прававіко́ў
Д. прававіку́ прававіка́м
В. прававіка́ прававіко́ў
Т. прававіко́м прававіка́мі
М. прававіку́ прававіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)