бязло́пасцевы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
бязло́пасцевы |
бязло́пасцевая |
бязло́пасцевае |
бязло́пасцевыя |
Р. |
бязло́пасцевага |
бязло́пасцевай бязло́пасцевае |
бязло́пасцевага |
бязло́пасцевых |
Д. |
бязло́пасцеваму |
бязло́пасцевай |
бязло́пасцеваму |
бязло́пасцевым |
В. |
бязло́пасцевы (неадуш.) бязло́пасцевага (адуш.) |
бязло́пасцевую |
бязло́пасцевае |
бязло́пасцевыя (неадуш.) бязло́пасцевых (адуш.) |
Т. |
бязло́пасцевым |
бязло́пасцевай бязло́пасцеваю |
бязло́пасцевым |
бязло́пасцевымі |
М. |
бязло́пасцевым |
бязло́пасцевай |
бязло́пасцевым |
бязло́пасцевых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
бязлю́ддзе
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
бязлю́ддзе |
Р. |
бязлю́ддзя |
Д. |
бязлю́ддзю |
В. |
бязлю́ддзе |
Т. |
бязлю́ддзем |
М. |
бязлю́ддзі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бязлю́дзіць
‘пазбаўляць людзей, жыхароў што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
бязлю́джу |
бязлю́дзім |
2-я ас. |
бязлю́дзіш |
бязлю́дзіце |
3-я ас. |
бязлю́дзіць |
бязлю́дзяць |
Прошлы час |
м. |
бязлю́дзіў |
бязлю́дзілі |
ж. |
бязлю́дзіла |
н. |
бязлю́дзіла |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
бязлю́дзячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
бязлю́дна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
бязлю́дна |
бязлю́дней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
бязлю́днасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
бязлю́днасць |
Р. |
бязлю́днасці |
Д. |
бязлю́днасці |
В. |
бязлю́днасць |
Т. |
бязлю́днасцю |
М. |
бязлю́днасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бязлю́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бязлю́днік |
бязлю́днікі |
Р. |
бязлю́дніка |
бязлю́днікаў |
Д. |
бязлю́дніку |
бязлю́днікам |
В. |
бязлю́дніка |
бязлю́днікаў |
Т. |
бязлю́днікам |
бязлю́днікамі |
М. |
бязлю́дніку |
бязлю́дніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
бязлю́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
бязлю́дны |
бязлю́дная |
бязлю́днае |
бязлю́дныя |
Р. |
бязлю́днага |
бязлю́днай бязлю́днае |
бязлю́днага |
бязлю́дных |
Д. |
бязлю́днаму |
бязлю́днай |
бязлю́днаму |
бязлю́дным |
В. |
бязлю́дны (неадуш.) бязлю́днага (адуш.) |
бязлю́дную |
бязлю́днае |
бязлю́дныя (неадуш.) бязлю́дных (адуш.) |
Т. |
бязлю́дным |
бязлю́днай бязлю́днаю |
бязлю́дным |
бязлю́днымі |
М. |
бязлю́дным |
бязлю́днай |
бязлю́дным |
бязлю́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бязлю́тасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
бязлю́тасць |
Р. |
бязлю́тасці |
Д. |
бязлю́тасці |
В. |
бязлю́тасць |
Т. |
бязлю́тасцю |
М. |
бязлю́тасці |
Крыніцы:
sbm2012.
бязма́ла
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
бязма́ла |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.