прамо́кнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прамо́кну |
прамо́кнем |
| 2-я ас. |
прамо́кнеш |
прамо́кнеце |
| 3-я ас. |
прамо́кне |
прамо́кнуць |
| Прошлы час |
| м. |
прамо́к |
прамо́клі |
| ж. |
прамо́кла |
| н. |
прамо́кла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прамо́кні |
прамо́кніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прамо́кшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прамо́латы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прамо́латы |
прамо́латая |
прамо́латае |
прамо́латыя |
| Р. |
прамо́латага |
прамо́латай прамо́латае |
прамо́латага |
прамо́латых |
| Д. |
прамо́латаму |
прамо́латай |
прамо́латаму |
прамо́латым |
| В. |
прамо́латы (неадуш.) прамо́латага (адуш.) |
прамо́латую |
прамо́латае |
прамо́латыя (неадуш.) прамо́латых (адуш.) |
| Т. |
прамо́латым |
прамо́латай прамо́латаю |
прамо́латым |
прамо́латымі |
| М. |
прамо́латым |
прамо́латай |
прамо́латым |
прамо́латых |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
прамо́латы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прамо́латы |
прамо́латая |
прамо́латае |
прамо́латыя |
| Р. |
прамо́латага |
прамо́латай прамо́латае |
прамо́латага |
прамо́латых |
| Д. |
прамо́латаму |
прамо́латай |
прамо́латаму |
прамо́латым |
| В. |
прамо́латы (неадуш.) прамо́латага (адуш.) |
прамо́латую |
прамо́латае |
прамо́латыя (неадуш.) прамо́латых (адуш.) |
| Т. |
прамо́латым |
прамо́латай прамо́латаю |
прамо́латым |
прамо́латымі |
| М. |
прамо́латым |
прамо́латай |
прамо́латым |
прамо́латых |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
прамо́латы
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прамо́латы |
прамо́латая |
прамо́латае |
прамо́латыя |
| Р. |
прамо́латага |
прамо́латай прамо́латае |
прамо́латага |
прамо́латых |
| Д. |
прамо́латаму |
прамо́латай |
прамо́латаму |
прамо́латым |
| В. |
прамо́латы (неадуш.) прамо́латага (адуш.) |
прамо́латую |
прамо́латае |
прамо́латыя (неадуш.) прамо́латых (адуш.) |
| Т. |
прамо́латым |
прамо́латай прамо́латаю |
прамо́латым |
прамо́латымі |
| М. |
прамо́латым |
прамо́латай |
прамо́латым |
прамо́латых |
Кароткая форма: прамо́лата.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
прамо́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прамо́т |
прамо́ты |
| Р. |
прамо́та |
прамо́таў |
| Д. |
прамо́ту |
прамо́там |
| В. |
прамо́та |
прамо́таў |
| Т. |
прамо́там |
прамо́тамі |
| М. |
прамо́це |
прамо́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
прамо́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прамо́тар |
прамо́тары |
| Р. |
прамо́тара |
прамо́тараў |
| Д. |
прамо́тару |
прамо́тарам |
| В. |
прамо́тара |
прамо́тараў |
| Т. |
прамо́тарам |
прамо́тарамі |
| М. |
прамо́тару |
прамо́тарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
прамо́тванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прамо́тванне |
| Р. |
прамо́твання |
| Д. |
прамо́тванню |
| В. |
прамо́тванне |
| Т. |
прамо́тваннем |
| М. |
прамо́тванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
прамо́твацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прамо́тваюся |
прамо́тваемся |
| 2-я ас. |
прамо́тваешся |
прамо́тваецеся |
| 3-я ас. |
прамо́тваецца |
прамо́тваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
прамо́тваўся |
прамо́тваліся |
| ж. |
прамо́твалася |
| н. |
прамо́твалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прамо́тваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
прамо́тваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прамо́тваю |
прамо́тваем |
| 2-я ас. |
прамо́тваеш |
прамо́тваеце |
| 3-я ас. |
прамо́твае |
прамо́тваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прамо́тваў |
прамо́твалі |
| ж. |
прамо́твала |
| н. |
прамо́твала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прамо́твай |
прамо́твайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прамо́тваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прамо́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прамо́ўка |
прамо́ўкі |
| Р. |
прамо́ўкі |
прамо́вак |
| Д. |
прамо́ўцы |
прамо́ўкам |
| В. |
прамо́ўку |
прамо́ўкі |
| Т. |
прамо́ўкай прамо́ўкаю |
прамо́ўкамі |
| М. |
прамо́ўцы |
прамо́ўках |
Крыніцы:
piskunou2012.