прамо́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| прамо́ўка | прамо́ўкі | |
| прамо́ўкі | прамо́вак | |
| прамо́ўцы | прамо́ўкам | |
| прамо́ўку | прамо́ўкі | |
| прамо́ўкай прамо́ўкаю |
прамо́ўкамі | |
| прамо́ўцы | прамо́ўках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)