мартэ́ншчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мартэ́ншчык | мартэ́ншчыкі | |
| мартэ́ншчыка | мартэ́ншчыкаў | |
| мартэ́ншчыку | мартэ́ншчыкам | |
| мартэ́ншчыка | мартэ́ншчыкаў | |
| мартэ́ншчыкам | мартэ́ншчыкамі | |
| мартэ́ншчыку | мартэ́ншчыках |
Крыніцы:
мартэ́ншчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мартэ́ншчык | мартэ́ншчыкі | |
| мартэ́ншчыка | мартэ́ншчыкаў | |
| мартэ́ншчыку | мартэ́ншчыкам | |
| мартэ́ншчыка | мартэ́ншчыкаў | |
| мартэ́ншчыкам | мартэ́ншчыкамі | |
| мартэ́ншчыку | мартэ́ншчыках |
Крыніцы:
мару́да
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| мару́да | мару́ды | |
| мару́ды | мару́д | |
| мару́дзе | мару́дам | |
| мару́ду | мару́д | |
| мару́дай мару́даю |
мару́дамі | |
| мару́дзе | мару́дах |
Крыніцы:
мару́да
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
| мару́да | мару́ды | |
| мару́ды | мару́д | |
| мару́ду | мару́дам | |
| мару́ду | мару́д | |
| мару́дам | мару́дамі | |
| мару́дзе | мару́дах |
Крыніцы:
мару́джанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| мару́джанне | |
| мару́джання | |
| мару́джанню | |
| мару́джанне | |
| мару́джаннем | |
| мару́джанні |
Крыніцы:
мару́дзіць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| мару́джу | мару́дзім | |
| мару́дзіш | мару́дзіце | |
| мару́дзіць | мару́дзяць | |
| Прошлы час | ||
| мару́дзіў | мару́дзілі | |
| мару́дзіла | ||
| мару́дзіла | ||
| Загадны лад | ||
| мару́дзь | мару́дзьце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| мару́дзячы | ||
Крыніцы:
мару́дліва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| мару́дліва | мару́длівей | - |
Крыніцы:
мару́длівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| мару́длівасць | |
| мару́длівасці | |
| мару́длівасці | |
| мару́длівасць | |
| мару́длівасцю | |
| мару́длівасці |
Крыніцы:
мару́длівы
прыметнік, якасны
| мару́длівы | мару́длівая | мару́длівае | мару́длівыя | |
| мару́длівага | мару́длівай мару́длівае |
мару́длівага | мару́длівых | |
| мару́дліваму | мару́длівай | мару́дліваму | мару́длівым | |
| мару́длівы ( мару́длівага ( |
мару́длівую | мару́длівае | мару́длівыя ( мару́длівых ( |
|
| мару́длівым | мару́длівай мару́дліваю |
мару́длівым | мару́длівымі | |
| мару́длівым | мару́длівай | мару́длівым | мару́длівых | |
Крыніцы:
мару́дна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| мару́дна | мару́дней | наймару́дней |
Крыніцы:
мару́днасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| мару́днасць | |
| мару́днасці | |
| мару́днасці | |
| мару́днасць | |
| мару́днасцю | |
| мару́днасці |
Крыніцы: