мару́джанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. мару́джанне
Р. мару́джання
Д. мару́джанню
В. мару́джанне
Т. мару́джаннем
М. мару́джанні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)