Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
ажоуыэ

прамігаце́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прамігаці́ць прамігаця́ць
Прошлы час
м. прамігаце́ў прамігаце́лі
ж. прамігаце́ла
н. прамігаце́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час прамігаце́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

праміга́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. праміга́ю праміга́ем
2-я ас. праміга́еш праміга́еце
3-я ас. праміга́е праміга́юць
Прошлы час
м. праміга́ў праміга́лі
ж. праміга́ла
н. праміга́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час праміга́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прамігну́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прамігну́ прамігнё́м
2-я ас. прамігне́ш прамігняце́
3-я ас. прамігне́ прамігну́ць
Прошлы час
м. прамігну́ў прамігну́лі
ж. прамігну́ла
н. прамігну́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час прамігну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прамігце́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прамігці́ць прамігця́ць
Прошлы час
м. прамігце́ў прамігце́лі
ж. прамігце́ла
н. прамігце́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час прамігце́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

прамі́ж

прыназоўнік

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

прамізна́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. прамізна́
Р. прамізны́
Д. прамізне́
В. прамізну́
Т. прамізно́й
прамізно́ю
М. прамізне́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прамі́кнуць

‘прамікнуць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прамі́кну прамі́кнем
2-я ас. прамі́кнеш прамі́кнеце
3-я ас. прамі́кне прамі́кнуць
Прошлы час
м. прамі́кнуў прамі́кнулі
ж. прамі́кнула
н. прамі́кнула
Загадны лад
2-я ас. прамі́кні прамі́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час прамі́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

прамі́ла

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прамі́ла прамі́лы
Р. прамі́ла прамі́л
Д. прамі́лу прамі́лам
В. прамі́ла прамі́лы
Т. прамі́лам прамі́ламі
М. прамі́ле прамі́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

прамі́ле

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. прамі́ле прамі́ле
Р. прамі́ле прамі́ле
Д. прамі́ле прамі́ле
В. прамі́ле прамі́ле
Т. прамі́ле прамі́ле
М. прамі́ле прамі́ле

Крыніцы: piskunou2012.

прамілітары́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамілітары́сцкі прамілітары́сцкая прамілітары́сцкае прамілітары́сцкія
Р. прамілітары́сцкага прамілітары́сцкай
прамілітары́сцкае		 прамілітары́сцкага прамілітары́сцкіх
Д. прамілітары́сцкаму прамілітары́сцкай прамілітары́сцкаму прамілітары́сцкім
В. прамілітары́сцкі (неадуш.)
прамілітары́сцкага (адуш.)		 прамілітары́сцкую прамілітары́сцкае прамілітары́сцкія (неадуш.)
прамілітары́сцкіх (адуш.)
Т. прамілітары́сцкім прамілітары́сцкай
прамілітары́сцкаю		 прамілітары́сцкім прамілітары́сцкімі
М. прамілітары́сцкім прамілітары́сцкай прамілітары́сцкім прамілітары́сцкіх

Крыніцы: piskunou2012.