прамі́кнуць
‘прамікнуць што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| прамі́кну | прамі́кнем | |
| прамі́кнеш | прамі́кнеце | |
| прамі́кне | прамі́кнуць | |
| Прошлы час | ||
| прамі́кнуў | прамі́кнулі | |
| прамі́кнула | ||
| прамі́кнула | ||
| Загадны лад | ||
| прамі́кні | прамі́кніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прамі́кнуўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)