Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмнопртухчыэ-

штоначы́

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
штоначы́ - -

Крыніцы: piskunou2012.

што́нікі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. што́нікі
Р. што́нікаў
Д. што́нікам
В. што́нікі
Т. што́нікамі
М. што́ніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

штоно́ч

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
штоно́ч - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

штоно́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
штоно́чна - -

Крыніцы: piskunou2012.

штоно́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. штоно́чны штоно́чная штоно́чнае штоно́чныя
Р. штоно́чнага штоно́чнай
штоно́чнае		 штоно́чнага штоно́чных
Д. штоно́чнаму штоно́чнай штоно́чнаму штоно́чным
В. штоно́чны (неадуш.)
штоно́чнага (адуш.)		 штоно́чную штоно́чнае штоно́чныя (неадуш.)
штоно́чных (адуш.)
Т. штоно́чным штоно́чнай
штоно́чнаю		 штоно́чным штоно́чнымі
М. штоно́чным штоно́чнай штоно́чным штоно́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

штоно́чы

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
штоно́чы - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

штонядзе́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. штонядзе́льны штонядзе́льная штонядзе́льнае штонядзе́льныя
Р. штонядзе́льнага штонядзе́льнай
штонядзе́льнае		 штонядзе́льнага штонядзе́льных
Д. штонядзе́льнаму штонядзе́льнай штонядзе́льнаму штонядзе́льным
В. штонядзе́льны (неадуш.)
штонядзе́льнага (адуш.)		 штонядзе́льную штонядзе́льнае штонядзе́льныя (неадуш.)
штонядзе́льных (адуш.)
Т. штонядзе́льным штонядзе́льнай
штонядзе́льнаю		 штонядзе́льным штонядзе́льнымі
М. штонядзе́льным штонядзе́льнай штонядзе́льным штонядзе́льных

Крыніцы: piskunou2012.

штонядзе́лю

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
штонядзе́лю - -

Крыніцы: piskunou2012.

штопанядзе́лак

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
штопанядзе́лак - -

Крыніцы: piskunou2012.

што́пар

‘адна з фігур пілатажу’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. што́пар што́пары
Р. што́пару што́параў
Д. што́пару што́парам
В. што́пар што́пары
Т. што́парам што́парамі
М. што́пары што́парах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.