Verbum

анлайнавы слоўнік

маро́злівы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	маро́злівы	маро́злівая	маро́злівае	маро́злівыя
Р.	маро́злівага	маро́злівай маро́злівае	маро́злівага	маро́злівых
Д.	маро́зліваму	маро́злівай	маро́зліваму	маро́злівым
В.	маро́злівы (неадуш.) маро́злівага (адуш.)	маро́злівую	маро́злівае	маро́злівыя (неадуш.) маро́злівых (адуш.)
Т.	маро́злівым	маро́злівай маро́зліваю	маро́злівым	маро́злівымі
М.	маро́злівым	маро́злівай	маро́злівым	маро́злівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

маро́зна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
маро́зна	маро́зней	-

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

маро́знік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

маро́зны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	маро́зны	маро́зная	маро́знае	маро́зныя
Р.	маро́знага	маро́знай маро́знае	маро́знага	маро́зных
Д.	маро́знаму	маро́знай	маро́знаму	маро́зным
В.	маро́зны (неадуш.) маро́знага (адуш.)	маро́зную	маро́знае	маро́зныя (неадуш.) маро́зных (адуш.)
Т.	маро́зным	маро́знай маро́знаю	маро́зным	маро́знымі
М.	маро́зным	маро́знай	маро́зным	маро́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Маро́зы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

маро́ка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Маро́ка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

маро́канне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

маро́кацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

маро́каць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.