клеява́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
клеява́рны |
клеява́рная |
клеява́рнае |
клеява́рныя |
Р. |
клеява́рнага |
клеява́рнай клеява́рнае |
клеява́рнага |
клеява́рных |
Д. |
клеява́рнаму |
клеява́рнай |
клеява́рнаму |
клеява́рным |
В. |
клеява́рны (неадуш.) клеява́рнага (адуш.) |
клеява́рную |
клеява́рнае |
клеява́рныя (неадуш.) клеява́рных (адуш.) |
Т. |
клеява́рным |
клеява́рнай клеява́рнаю |
клеява́рным |
клеява́рнымі |
М. |
клеява́рным |
клеява́рнай |
клеява́рным |
клеява́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
клеява́рня
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
клеява́рня |
клеява́рні |
Р. |
клеява́рні |
клеява́рань клеява́рняў |
Д. |
клеява́рні |
клеява́рням |
В. |
клеява́рню |
клеява́рні |
Т. |
клеява́рняй клеява́рняю |
клеява́рнямі |
М. |
клеява́рні |
клеява́рнях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Клеяві́чы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Клеяві́чы |
Р. |
Клеяві́ч Клеяві́чаў |
Д. |
Клеяві́чам |
В. |
Клеяві́чы |
Т. |
Клеяві́чамі |
М. |
Клеяві́чах |
клеявы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
клеявы́ |
клеява́я |
клеяво́е |
клеявы́я |
Р. |
клеяво́га |
клеяво́й клеяво́е |
клеяво́га |
клеявы́х |
Д. |
клеяво́му |
клеяво́й |
клеяво́му |
клеявы́м |
В. |
клеявы́ (неадуш.) клеяво́га (адуш.) |
клеяву́ю |
клеяво́е |
клеявы́я (неадуш.) клеявы́х (адуш.) |
Т. |
клеявы́м |
клеяво́й клеяво́ю |
клеявы́м |
клеявы́мі |
М. |
клеявы́м |
клеяво́й |
клеявы́м |
клеявы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
клеяфа́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
клеяфа́н |
Р. |
клеяфа́ну |
Д. |
клеяфа́ну |
В. |
клеяфа́н |
Т. |
клеяфа́нам |
М. |
клеяфа́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
клё́ваць
‘кляваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
клё́ваю |
клё́ваем |
2-я ас. |
клё́ваеш |
клё́ваеце |
3-я ас. |
клё́вае |
клё́ваюць |
Прошлы час |
м. |
клё́ваў |
клё́валі |
ж. |
клё́вала |
н. |
клё́вала |
Загадны лад |
2-я ас. |
клё́вай |
клё́вайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
клё́ваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
клё́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
клё́к |
Р. |
клё́ку |
Д. |
клё́ку |
В. |
клё́к |
Т. |
клё́кам |
М. |
клё́ку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.