Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеілмнортуцэ’
абдклнпрстхц

худзе́ча

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. худзе́ча худзе́чы
Р. худзе́чы худзе́чаў
Д. худзе́чы худзе́чам
В. худзе́чу худзе́чаў
Т. худзе́чай
худзе́чаю		 худзе́чамі
М. худзе́чы худзе́чах

Крыніцы: tsbm1984.

худзе́ча

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. худзе́ча худзе́чы
Р. худзе́чы худзе́чаў
Д. худзе́чу худзе́чам
В. худзе́чу худзе́чаў
Т. худзе́чам худзе́чамі
М. худзе́чы худзе́чах

Крыніцы: tsbm1984.

худзі́зна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. худзі́зна
Р. худзі́зны
Д. худзі́зне
В. худзі́зну
Т. худзі́знай
худзі́знаю
М. худзі́зне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

худзі́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. худзі́на
Р. худзі́ны
Д. худзі́не
В. худзі́ну
Т. худзі́най
худзі́наю
М. худзі́не

Крыніцы: nazounik2008, tsbm1984.

худзю́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. худзю́чы худзю́чая худзю́чае худзю́чыя
Р. худзю́чага худзю́чай
худзю́чае		 худзю́чага худзю́чых
Д. худзю́чаму худзю́чай худзю́чаму худзю́чым
В. худзю́чы (неадуш.)
худзю́чага (адуш.)		 худзю́чую худзю́чае худзю́чыя (неадуш.)
худзю́чых (адуш.)
Т. худзю́чым худзю́чай
худзю́чаю		 худзю́чым худзю́чымі
М. худзю́чым худзю́чай худзю́чым худзю́чых

Крыніцы: piskunou2012.

худзю́шчы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. худзю́шчы худзю́шчая худзю́шчае худзю́шчыя
Р. худзю́шчага худзю́шчай
худзю́шчае		 худзю́шчага худзю́шчых
Д. худзю́шчаму худзю́шчай худзю́шчаму худзю́шчым
В. худзю́шчы (неадуш.)
худзю́шчага (адуш.)		 худзю́шчую худзю́шчае худзю́шчыя (неадуш.)
худзю́шчых (адуш.)
Т. худзю́шчым худзю́шчай
худзю́шчаю		 худзю́шчым худзю́шчымі
М. худзю́шчым худзю́шчай худзю́шчым худзю́шчых

Крыніцы: piskunou2012.

Худлі́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Худлі́н
Р. Худлі́на
Д. Худлі́ну
В. Худлі́н
Т. Худлі́нам
М. Худлі́не

худло́к

‘блакіратар капота аўтамабіля’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. худло́к худло́кі
Р. худло́ка худло́каў
Д. худло́ку худло́кам
В. худло́к худло́кі
Т. худло́кам худло́камі
М. худло́ку худло́ках

Крыніцы: piskunou2012.

худне́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. худне́ю худне́ем
2-я ас. худне́еш худне́еце
3-я ас. худне́е худне́юць
Прошлы час
м. худне́ў худне́лі
ж. худне́ла
н. худне́ла
Загадны лад
2-я ас. худне́й худне́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час худне́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

худо́ба

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. худо́ба
Р. худо́бы
Д. худо́бе
В. худо́бу
Т. худо́бай
худо́баю
М. худо́бе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.