флаг-шту́рман
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
флаг-шту́рман |
флаг-шту́рманы |
Р. |
флаг-шту́рмана |
флаг-шту́рманаў |
Д. |
флаг-шту́рману |
флаг-шту́рманам |
В. |
флаг-шту́рмана |
флаг-шту́рманаў |
Т. |
флаг-шту́рманам |
флаг-шту́рманамі |
М. |
флаг-шту́рмане |
флаг-шту́рманах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012.
фла́ер
‘улётка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
фла́ер |
фла́еры |
Р. |
фла́ера |
фла́ераў |
Д. |
фла́еру |
фла́ерам |
В. |
фла́ер |
фла́еры |
Т. |
фла́ерам |
фла́ерамі |
М. |
фла́еры |
фла́ерах |
Крыніцы:
piskunou2012.
фла́ерс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
фла́ерс |
Р. |
фла́ерса |
Д. |
фла́ерсу |
В. |
фла́ерс |
Т. |
фла́ерсам |
М. |
фла́ерсе |
Крыніцы:
piskunou2012.
флажале́т
‘гук, які атрымліваецца на струнных інструментах’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
флажале́т |
Р. |
флажале́ту |
Д. |
флажале́ту |
В. |
флажале́т |
Т. |
флажале́там |
М. |
флажале́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
флажале́т
‘музычны інструмент’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
флажале́т |
флажале́ты |
Р. |
флажале́та |
флажале́таў |
Д. |
флажале́ту |
флажале́там |
В. |
флажале́т |
флажале́ты |
Т. |
флажале́там |
флажале́тамі |
М. |
флажале́це |
флажале́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
флажко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
флажко́вы |
флажко́вая |
флажко́вае |
флажко́выя |
Р. |
флажко́вага |
флажко́вай флажко́вае |
флажко́вага |
флажко́вых |
Д. |
флажко́ваму |
флажко́вай |
флажко́ваму |
флажко́вым |
В. |
флажко́вы (неадуш.) |
флажко́вую |
флажко́вае |
флажко́выя (неадуш.) |
Т. |
флажко́вым |
флажко́вай флажко́ваю |
флажко́вым |
флажко́вымі |
М. |
флажко́вым |
флажко́вай |
флажко́вым |
флажко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
флажо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
флажо́к |
флажкі́ |
Р. |
флажка́ |
флажко́ў |
Д. |
флажку́ |
флажка́м |
В. |
флажо́к |
флажкі́ |
Т. |
флажко́м |
флажка́мі |
М. |
флажку́ |
флажка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
флакі́раванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
флакі́раванне |
Р. |
флакі́равання |
Д. |
флакі́раванню |
В. |
флакі́раванне |
Т. |
флакі́раваннем |
М. |
флакі́раванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
флакі́раваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
флакі́раваны |
флакі́раваная |
флакі́раванае |
флакі́раваныя |
Р. |
флакі́раванага |
флакі́раванай флакі́раванае |
флакі́раванага |
флакі́раваных |
Д. |
флакі́раванаму |
флакі́раванай |
флакі́раванаму |
флакі́раваным |
В. |
флакі́раваны (неадуш.) флакі́раванага (адуш.) |
флакі́раваную |
флакі́раванае |
флакі́раваныя (неадуш.) флакі́раваных (адуш.) |
Т. |
флакі́раваным |
флакі́раванай флакі́раванаю |
флакі́раваным |
флакі́раванымі |
М. |
флакі́раваным |
флакі́раванай |
флакі́раваным |
флакі́раваных |
Крыніцы:
piskunou2012.