флажале́т

‘гук, які атрымліваецца на струнных інструментах’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. флажале́т
Р. флажале́ту
Д. флажале́ту
В. флажале́т
Т. флажале́там
М. флажале́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)