фенаменалі́сцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
фенаменалі́сцкі |
фенаменалі́сцкая |
фенаменалі́сцкае |
фенаменалі́сцкія |
| Р. |
фенаменалі́сцкага |
фенаменалі́сцкай
фенаменалі́сцкае |
фенаменалі́сцкага |
фенаменалі́сцкіх |
| Д. |
фенаменалі́сцкаму |
фенаменалі́сцкай |
фенаменалі́сцкаму |
фенаменалі́сцкім |
| В. |
фенаменалі́сцкі (неадуш.)
фенаменалі́сцкага (адуш.) |
фенаменалі́сцкую |
фенаменалі́сцкае |
фенаменалі́сцкія (неадуш.)
фенаменалі́сцкіх (адуш.) |
| Т. |
фенаменалі́сцкім |
фенаменалі́сцкай
фенаменалі́сцкаю |
фенаменалі́сцкім |
фенаменалі́сцкімі |
| М. |
фенаменалі́сцкім |
фенаменалі́сцкай |
фенаменалі́сцкім |
фенаменалі́сцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
фенаменало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
фенаменало́гія |
| Р. |
фенаменало́гіі |
| Д. |
фенаменало́гіі |
| В. |
фенаменало́гію |
| Т. |
фенаменало́гіяй
фенаменало́гіяю |
| М. |
фенаменало́гіі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
фенамена́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| фенамена́льна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
фенамена́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
фенамена́льнасць |
| Р. |
фенамена́льнасці |
| Д. |
фенамена́льнасці |
| В. |
фенамена́льнасць |
| Т. |
фенамена́льнасцю |
| М. |
фенамена́льнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
фенамена́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
фенамена́льны |
фенамена́льная |
фенамена́льнае |
фенамена́льныя |
| Р. |
фенамена́льнага |
фенамена́льнай
фенамена́льнае |
фенамена́льнага |
фенамена́льных |
| Д. |
фенамена́льнаму |
фенамена́льнай |
фенамена́льнаму |
фенамена́льным |
| В. |
фенамена́льны (неадуш.)
фенамена́льнага (адуш.) |
фенамена́льную |
фенамена́льнае |
фенамена́льныя (неадуш.)
фенамена́льных (адуш.) |
| Т. |
фенамена́льным |
фенамена́льнай
фенамена́льнаю |
фенамена́льным |
фенамена́льнымі |
| М. |
фенамена́льным |
фенамена́льнай |
фенамена́льным |
фенамена́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
фенамена́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
фенамена́льны |
фенамена́льная |
фенамена́льнае |
фенамена́льныя |
| Р. |
фенамена́льнага |
фенамена́льнай
фенамена́льнае |
фенамена́льнага |
фенамена́льных |
| Д. |
фенамена́льнаму |
фенамена́льнай |
фенамена́льнаму |
фенамена́льным |
| В. |
фенамена́льны (неадуш.)
фенамена́льнага (адуш.) |
фенамена́льную |
фенамена́льнае |
фенамена́льныя (неадуш.)
фенамена́льных (адуш.) |
| Т. |
фенамена́льным |
фенамена́льнай
фенамена́льнаю |
фенамена́льным |
фенамена́льнымі |
| М. |
фенамена́льным |
фенамена́льнай |
фенамена́льным |
фенамена́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
фенамено́лаг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
фенамено́лаг |
фенамено́лагі |
| Р. |
фенамено́лага |
фенамено́лагаў |
| Д. |
фенамено́лагу |
фенамено́лагам |
| В. |
фенамено́лага |
фенамено́лагаў |
| Т. |
фенамено́лагам |
фенамено́лагамі |
| М. |
фенамено́лагу |
фенамено́лагах |
Крыніцы:
piskunou2012.
фенамі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
фенамі́н |
| Р. |
фенамі́ну |
| Д. |
фенамі́ну |
| В. |
фенамі́н |
| Т. |
фенамі́нам |
| М. |
фенамі́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
фенантрэ́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
фенантрэ́н |
фенантрэ́ны |
| Р. |
фенантрэ́ну |
фенантрэ́наў |
| Д. |
фенантрэ́ну |
фенантрэ́нам |
| В. |
фенантрэ́н |
фенантрэ́ны |
| Т. |
фенантрэ́нам |
фенантрэ́намі |
| М. |
фенантрэ́не |
фенантрэ́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.