студзі́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
студжу́ |
сту́дзім |
2-я ас. |
сту́дзіш |
сту́дзіце |
3-я ас. |
сту́дзіць |
сту́дзяць |
Прошлы час |
м. |
студзі́ў |
студзі́лі |
ж. |
студзі́ла |
н. |
студзі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
студзі́ |
студзі́це |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
студзяне́ц
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
студзяне́ц |
Р. |
студзянца |
Д. |
студзянцу |
В. |
студзяне́ц |
Т. |
студзянцом |
М. |
студзянцы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Студзяне́ц
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Студзяне́ц |
Р. |
Студзянца́ |
Д. |
Студзянцу́ |
В. |
Студзяне́ц |
Т. |
Студзянцо́м |
М. |
Студзянцы́ |
студзяне́ць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
студзяне́е |
студзяне́юць |
Прошлы час |
м. |
студзяне́ў |
студзяне́лі |
ж. |
студзяне́ла |
н. |
студзяне́ла |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
студзяні́стасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
студзяні́стасць |
Р. |
студзяні́стасці |
Д. |
студзяні́стасці |
В. |
студзяні́стасць |
Т. |
студзяні́стасцю |
М. |
студзяні́стасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
студзяні́сты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
студзяні́сты |
студзяні́стая |
студзяні́стае |
студзяні́стыя |
Р. |
студзяні́стага |
студзяні́стай студзяні́стае |
студзяні́стага |
студзяні́стых |
Д. |
студзяні́стаму |
студзяні́стай |
студзяні́стаму |
студзяні́стым |
В. |
студзяні́сты (неадуш.) студзяні́стага (адуш.) |
студзяні́стую |
студзяні́стае |
студзяні́стыя (неадуш.) студзяні́стых (адуш.) |
Т. |
студзяні́стым |
студзяні́стай студзяні́стаю |
студзяні́стым |
студзяні́стымі |
М. |
студзяні́стым |
студзяні́стай |
студзяні́стым |
студзяні́стых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Студзяні́ца
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Студзяні́ца |
Р. |
Студзяні́цы |
Д. |
Студзяні́цы |
В. |
Студзяні́цу |
Т. |
Студзяні́цай Студзяні́цаю |
М. |
Студзяні́цы |
Студзя́нка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Студзя́нка |
Р. |
Студзя́нкі |
Д. |
Студзя́нцы |
В. |
Студзя́нку |
Т. |
Студзя́нкай Студзя́нкаю |
М. |
Студзя́нцы |
сту́дня
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сту́дня |
сту́дні |
Р. |
сту́дні |
сту́дняў |
Д. |
сту́дні |
сту́дням |
В. |
сту́дню |
сту́дні |
Т. |
сту́дняй сту́дняю |
сту́днямі |
М. |
сту́дні |
сту́днях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
студняко́п
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
студняко́п |
студняко́пы |
Р. |
студняко́па |
студняко́паў |
Д. |
студняко́пу |
студняко́пам |
В. |
студняко́па |
студняко́паў |
Т. |
студняко́пам |
студняко́памі |
М. |
студняко́пе |
студняко́пах |
Крыніцы:
piskunou2012.