студняко́п
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
студняко́п | студняко́пы | |
студняко́па | студняко́паў | |
студняко́пу | студняко́пам | |
студняко́па | студняко́паў | |
студняко́пам | студняко́памі | |
студняко́пе | студняко́пах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)