спікі́раваць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спікі́рую |
спікі́руем |
2-я ас. |
спікі́руеш |
спікі́руеце |
3-я ас. |
спікі́руе |
спікі́руюць |
Прошлы час |
м. |
спікі́раваў |
спікі́равалі |
ж. |
спікі́равала |
н. |
спікі́равала |
Загадны лад |
2-я ас. |
спікі́руй |
спікі́руйце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
спікі́раваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спі́кула
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
спі́кула |
спі́кулы |
Р. |
спі́кулы |
спі́кул |
Д. |
спі́куле |
спі́кулам |
В. |
спі́кулу |
спі́кулы |
Т. |
спі́кулай спі́кулаю |
спі́куламі |
М. |
спі́куле |
спі́кулах |
Крыніцы:
piskunou2012.
спі́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
спі́л |
спі́лы |
Р. |
спі́лу |
спі́лаў |
Д. |
спі́лу |
спі́лам |
В. |
спі́л |
спі́лы |
Т. |
спі́лам |
спі́ламі |
М. |
спі́ле |
спі́лах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
спілава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
спілава́нне |
Р. |
спілава́ння |
Д. |
спілава́нню |
В. |
спілава́нне |
Т. |
спілава́ннем |
М. |
спілава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
спілава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
спілава́ны |
спілава́ная |
спілава́нае |
спілава́ныя |
Р. |
спілава́нага |
спілава́най спілава́нае |
спілава́нага |
спілава́ных |
Д. |
спілава́наму |
спілава́най |
спілава́наму |
спілава́ным |
В. |
спілава́ны (неадуш.) спілава́нага (адуш.) |
спілава́ную |
спілава́нае |
спілава́ныя (неадуш.) спілава́ных (адуш.) |
Т. |
спілава́ным |
спілава́най спілава́наю |
спілава́ным |
спілава́нымі |
М. |
спілава́ным |
спілава́най |
спілава́ным |
спілава́ных |
Кароткая форма: спілава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
спілава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спілу́ю |
спілу́ем |
2-я ас. |
спілу́еш |
спілу́еце |
3-я ас. |
спілу́е |
спілу́юць |
Прошлы час |
м. |
спілава́ў |
спілава́лі |
ж. |
спілава́ла |
н. |
спілава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
спілу́й |
спілу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
спілава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спі́лак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
спі́лак |
Р. |
спі́лку |
Д. |
спі́лку |
В. |
спі́лак |
Т. |
спі́лкам |
М. |
спі́лку |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
спілі́каць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спілі́каю |
спілі́каем |
2-я ас. |
спілі́каеш |
спілі́каеце |
3-я ас. |
спілі́кае |
спілі́каюць |
Прошлы час |
м. |
спілі́каў |
спілі́калі |
ж. |
спілі́кала |
н. |
спілі́кала |
Загадны лад |
2-я ас. |
спілі́кай |
спілі́кайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
спілі́каўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
спі́лка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
спі́лка |
Р. |
спі́лкі |
Д. |
спі́лцы |
В. |
спі́лку |
Т. |
спі́лкай спі́лкаю |
М. |
спі́лцы |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.