рызі́ншчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
рызі́ншчыца |
рызі́ншчыцы |
Р. |
рызі́ншчыцы |
рызі́ншчыц |
Д. |
рызі́ншчыцы |
рызі́ншчыцам |
В. |
рызі́ншчыцу |
рызі́ншчыц |
Т. |
рызі́ншчыцай рызі́ншчыцаю |
рызі́ншчыцамі |
М. |
рызі́ншчыцы |
рызі́ншчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ры́зка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
ры́зка |
Р. |
ры́зкі |
Д. |
ры́зцы |
В. |
ры́зку |
Т. |
ры́зкай ры́зкаю |
М. |
ры́зцы |
Крыніцы:
piskunou2012.
рызма́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
рызма́н |
рызманы́ |
Р. |
рызмана́ |
рызмано́ў |
Д. |
рызману́ |
рызмана́м |
В. |
рызма́н |
рызманы́ |
Т. |
рызмано́м |
рызмана́мі |
М. |
рызмане́ |
рызмана́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
рызма́нік
‘лахманы, паношанае адзенне’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
рызма́нік |
рызма́нікі |
Р. |
рызма́ніка |
рызма́нікаў |
Д. |
рызма́ніку |
рызма́нікам |
В. |
рызма́нік |
рызма́нікі |
Т. |
рызма́нікам |
рызма́нікамі |
М. |
рызма́ніку |
рызма́ніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
ры́знік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ры́знік |
ры́знікі |
Р. |
ры́зніка |
ры́знікаў |
Д. |
ры́зніку |
ры́знікам |
В. |
ры́зніка |
ры́знікаў |
Т. |
ры́знікам |
ры́знікамі |
М. |
ры́зніку |
ры́зніках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ры́зніца
‘памяшканне пры царкве’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ры́зніца |
ры́зніцы |
Р. |
ры́зніцы |
ры́зніц |
Д. |
ры́зніцы |
ры́зніцам |
В. |
ры́зніцу |
ры́зніцы |
Т. |
ры́зніцай ры́зніцаю |
ры́зніцамі |
М. |
ры́зніцы |
ры́зніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ры́знічны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ры́знічны |
ры́знічная |
ры́знічнае |
ры́знічныя |
Р. |
ры́знічнага |
ры́знічнай ры́знічнае |
ры́знічнага |
ры́знічных |
Д. |
ры́знічнаму |
ры́знічнай |
ры́знічнаму |
ры́знічным |
В. |
ры́знічны (неадуш.) ры́знічнага (адуш.) |
ры́знічную |
ры́знічнае |
ры́знічныя (неадуш.) ры́знічных (адуш.) |
Т. |
ры́знічным |
ры́знічнай ры́знічнаю |
ры́знічным |
ры́знічнымі |
М. |
ры́знічным |
ры́знічнай |
ры́знічным |
ры́знічных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
ры́знічы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
м. |
- |
Н. |
ры́знічы |
ры́знічыя |
Р. |
ры́знічага |
ры́знічых |
Д. |
ры́знічаму |
ры́знічым |
В. |
ры́знічага |
ры́знічых |
Т. |
ры́знічым |
ры́знічымі |
М. |
ры́знічым |
ры́знічых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
рызо́граф
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
рызо́граф |
рызо́графы |
Р. |
рызо́графа |
рызо́графаў |
Д. |
рызо́графу |
рызо́графам |
В. |
рызо́граф |
рызо́графы |
Т. |
рызо́графам |
рызо́графамі |
М. |
рызо́графе |
рызо́графах |
Крыніцы:
piskunou2012.