Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
ея

п’езаэлеме́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. п’езаэлеме́нт п’езаэлеме́нты
Р. п’езаэлеме́нта п’езаэлеме́нтаў
Д. п’езаэлеме́нту п’езаэлеме́нтам
В. п’езаэлеме́нт п’езаэлеме́нты
Т. п’езаэлеме́нтам п’езаэлеме́нтамі
М. п’езаэлеме́нце п’езаэлеме́нтах

Крыніцы: piskunou2012.

п’езаэфе́кт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. п’езаэфе́кт
Р. п’езаэфе́кту
Д. п’езаэфе́кту
В. п’езаэфе́кт
Т. п’езаэфе́ктам
М. п’езаэфе́кце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

п’езо́граф

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. п’езо́граф п’езо́графы
Р. п’езо́графа п’езо́графаў
Д. п’езо́графу п’езо́графам
В. п’езо́граф п’езо́графы
Т. п’езо́графам п’езо́графамі
М. п’езо́графе п’езо́графах

Крыніцы: piskunou2012.

п’езо́метр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. п’езо́метр п’езо́метры
Р. п’езо́метра п’езо́метраў
Д. п’езо́метру п’езо́метрам
В. п’езо́метр п’езо́метры
Т. п’езо́метрам п’езо́метрамі
М. п’езо́метры п’езо́метрах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

п’е́кса

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. п’е́кса п’е́ксы
Р. п’е́ксы п’е́ксаў
Д. п’е́ксе п’е́ксам
В. п’е́ксу п’е́ксы
Т. п’е́ксай
п’е́ксаю		 п’е́ксамі
М. п’е́ксе п’е́ксах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

П’емо́нт

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. П’емо́нт
Р. П’емо́нта
Д. П’емо́нту
В. П’емо́нт
Т. П’емо́нтам
М. П’емо́нце

п’емо́нцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. п’емо́нцкі п’емо́нцкая п’емо́нцкае п’емо́нцкія
Р. п’емо́нцкага п’емо́нцкай
п’емо́нцкае		 п’емо́нцкага п’емо́нцкіх
Д. п’емо́нцкаму п’емо́нцкай п’емо́нцкаму п’емо́нцкім
В. п’емо́нцкі (неадуш.)
п’емо́нцкага (адуш.)		 п’емо́нцкую п’емо́нцкае п’емо́нцкія (неадуш.)
п’емо́нцкіх (адуш.)
Т. п’емо́нцкім п’емо́нцкай
п’емо́нцкаю		 п’емо́нцкім п’емо́нцкімі
М. п’емо́нцкім п’емо́нцкай п’емо́нцкім п’емо́нцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

п’еро́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. п’еро́ п’еро́
Р. п’еро́ п’еро́
Д. п’еро́ п’еро́
В. п’еро́ п’еро́
Т. п’еро́ п’еро́
М. п’еро́ п’еро́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

п’е́са

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. п’е́са п’е́сы
Р. п’е́сы п’е́с
Д. п’е́се п’е́сам
В. п’е́су п’е́сы
Т. п’е́сай
п’е́саю		 п’е́самі
М. п’е́се п’е́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

п’е́ска

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. п’е́ска п’е́скі
Р. п’е́скі п’е́сак
Д. п’е́сцы п’е́скам
В. п’е́ску п’е́скі
Т. п’е́скай
п’е́скаю		 п’е́скамі
М. п’е́сцы п’е́сках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.